Pindat lijkt zowaar te werken. Foto’s eerst als screenshot maken en dan kan ik ze invoegen vanuit de bibliotheek van de iPad erin zetten. Prima alternatief zo.
En ik vraag me af, of ik wel zo lekker schrijf vanuit de IPad met toetsenbord. Het lijkt wel een beetje alsof ik alleen maar de feiten op schrijf, terwijl toen ik met de hand schreef, ik ook anekdotes en culturele dingen schreef. Maar misschien komt het doordat dit een andere vakantie is. Ik zit in de woonkeuken, terwijl Evelien en Kim aan het koken zijn. Spitskool met kip en rijst. We hebben een hele gezellige dag gehad.
vanmorgen stonden de wekker om 8.00 uur. Malou gaf gisteren fanatiek aan al om 7.00 uur te willen opstaan, maar dat zagen wij niet zitten. Kim heeft nauwelijks geslapen, omdat Evelien lag te snurken. Malou en ik hebben heerlijk geslapen. Negen uur lang met het raam op een kiertje vlakbij mijn bed. Dat wil ik altijd in een Oostenrijks appartement.
De eerste dag is altijd even wat langer opstarten. Het was heel fijn dat we ontbijt hadden meegenomen. Evelien en Kim namen alleen havermout, weliswaar een bak vol, maar ik zag al aankomen dat ze het daar niet op zouden redden tot de lunch.
Terwijl Malou probeerde te poepen, die had obstipatie, haalde ik de skipassen op en Kim en Evelien zijn met de auto naar de skiverhuur gereden om skies en schoenen voor Kim te halen. Die waren al betaald in Nederland.
Ik had een man achter me in de rij, die zowat bovenop me kroop. Zijwaarts met mijn arm duwde ik hem steeds weg, omdat hij duidelijk in mijn aura stond. Ik heb er toch niets van durven zeggen, terwijl ik toch meestal wel assertief ben.
We waren ongeveer op dezelfde tijd thuis.

Op het laatste moment zagen we nog een skidepot dat we ook maar hebben vastgelegd. 8 euro per dag voor een kast voor 4 personen. Zelfs de helmen kunnen erin. Dan kunnen we morgen lekker op bergschoenen naar huis lopen.
Natuurlijk was het een beetje wennen , de eerste afdaling. Al met al viel het me enorm mee hoe iedereen skiede. Kim en Malou gingen erg goed en zelfs voor de lunch wel sneller dan de oudere en dikkere moeders. De pistes zijn allemaal rood, maar het is vrij gemakkelijk skiën. Ze zijn allemaal breed en de sneeuw heeft goede grip. Zo nu en dan een stukje ijs, maar dat is echt goed te doen.
Na de lunch had ik er weer vertrouwen in. We kunnen overal vanaf als het moet.
Oh ja, nog een stunt van mij. We zaten in de stoeltjeslift en ik zat naast Kim. Ze zei, ‘ dat vind ik altijd wel een dingetje hoor, uit de lift gaan’, en ik dacht, ach ja, die tijd heb ik gehad dat ik daar moeite mee heb. Terwijl ik de lift uitga, merk ik dat ik te vroeg ben, ik wil weer gaan zitten en kletter zo op de grond. De mannen van de lift letten niet op en de lift moet over mij heen, dus ik ben alert en ga plat liggen. Maar ik lig bovenop de skies van Kim, dus die moet zich ook laten vallen. Het is natuurlijk een tafereel waar menigeen naar gaat kijken. Gelukkig loopt alles goed af. Daarna maak ik natuurlijk nog een paar grapjes. ‘ ik wil niet naast kim in de lift zitten hoor, want die gaat zo beroerd uit de lift’. Etc.
Evelien meldt rond half 1, ‘ Kim en ik gaan lunchen’. Oh, denk ik dan. Evelien is dan makkelijk en ook heel ongezellig, ‘ jullie kunnen nog door skien hoor’. Nou ja, even overleg en we komen er allemaal wel weer uit. Uiteindelijk hebben we toch nog een extra afdaling gedaan en zaten we toch pas rond half 2 te lunchen. Dat lijkt me een prima tijd. Malou en ik een Germknodel en Kim patat met worst, Evelien in de gezonde fase en zuurkool met aardappelen. We praten over de calorieën en komen er op uit dat we uiteindelijk allemaal ongeveer dezelfde aantal kcalorien eten. We hebben natuurlijk wel wat nodig ook. De spieren moeten worden gevoed.
Na de lunch gaat het met mij wel een beetje beter met skiën . Evelien heeft erge last van haar spieren. Ik ook, maar ik red het nog wel even. We doen de 12 en dat is een lange afdaling met soms wat lastige stukjes. Evelien en Kim taaien af bij het middenstation en Malou en ik gaan nog even door naar het dal. Het is echt een lange afdaling en dat merk je eigenlijk pas op het moment dat je de gondel naar boven neemt. Die duurt erg lang. We doen nog een keer de 7 en dan naar boven om via de 4 weer naar het dalstation van de Achterjet te gaan. Daar is ons skidepot.
ik heb helemaal gevoelige onderbenen. Een soort brandplekken lijken het wel met 2 blaren. na de douche en de lavendelbloesem is het redelijk goed weer. Kan morgen vast weer skiën.
Evelien en Kim doen boodschappen bij de Spar en maken een lekkere maaltijd klaar. Malou is op haar bed in slaap gevallen maar kan wel wakker worden voor het eten.Tijdens en na het eten hebben we een gesprek over spiritualiteit. Erg leuk en volwassen de meiden.
Malou en ik doen de afwas en zetten koffie en thee.
We willen via de iPad naar Wie is de Mol kijken, maar dit lukt helaas niet in het buitenland.
Met een lekker muziekje op zitten we allemaal op telefoon, tablet en boek. Heerlijke relaxed zo.

Geschreven door Margrietenerik.op.reis