De nacht is koud, zo koud, dat ik zelfs mijn hoofd inpak met dekens. Zodra de zon een beetje opkomt, wordt de caravan verwarmt, zodat we vandaag de kachel helemaal niet nodig hebben. Onder de luifel ontbijten we in de zon, Erik wederom met warme broodjes en ik braaf aan de havermout. We brengen de ochtend bij de caravan door. Erik leest mijn manuscript uit en verbetert nog foutjes en stelt wat vragen. Thuis zal ik het uitwerken en er dan maar vanuit gaan dat het klaar is. Een drukproef zullen we ook nog goed doorlezen. Ik begin in iQ84 van Haruki Murakami die op mijn nieuwe e-reader staat. (159 euro) Een fantastische schrijfstijl, maar het is behoorlijk langdradig.
Voordat we het weten staat de lunch alweer op het programma en daarna gaan we op de fiets richting Altstatte. De naam suggereert dat het een oud en sfeervol stadje is, maar dat is niet zo. Het centrum heeft wel een mooie oude kerk en kroeg, maar daar blijft het bij. We zien de Aldi en doen nog even een boodschapje. We hebben geen geschikt muntje, zodat we met een winkelwagen van een andere winkel naar binnen lopen en we hebben er maar een muntje, dus ook maar 1 wagentje, terwijl we best weten dat je per persoon een winkelwagen moet hebben. Al in het tweede gangpad word ik aangesproken op het feit dat ik geen geschikt mondkapje heb. Het moet een medisch mondkapje zijn. Ik haal er snel eentje uit mijn jaszak maar krijg ook een reprimande dat ik een winkelwagen moet hebben. Ik besluit om buiten te wachten. Eigenlijk mogen we helemaal niet in Duitsland zijn, maar we vonden dat een klein stukje over de grens wel kon.
We fietsen richting zuiden en het landschap is redelijk saai met akkerbouw, graslanden en dorre bomen. Later, richting Haaksbergen wordt het weer wat afwisselender. We komen net als gisteren in het Haaksbergse veen en fietsen via het noorden nog een ommetje over de dorre heide en later door het Buurse zand, waar een idyllisch mooi meertje tussen hoge dennenbomen en graslanden is aangelegd. Deze heeft in de droge zomer van, ik meen, 2016, voor het eerst droog gelegen.
We zien net als alle dagen reeen, hazen en fazanten. Vandaag is het trouwens heel druk in de natuurgebieden. Het is zaterdag dus er zijn veel gezinnen en veel mensen die de hond een extra uitje geven.
Om vijf uur zijn we terug op de camping en nuttigen wijn en bier in het zonnetje, wel koud windje, maar prima te doen. De sfeer op de camping is prima. Iedereen laat elkaar lekker met rust en wij nodigen ook niet erg uit voor een praatje denk ik. Af en toe een losse onnozele opmerking als ’ Zo ga je lekker even fietsen?’.
ERik kookt buiten een omelet en rösti en ik warm binnen de asperges op. Voor het eerst dat we het gasfornuis gebruiken en dat gaat goed. Weer iets dat werkt. Het is vindt ik best een luxe caravan. Overal haakjes om kleding op te hangen, veel ruimte om dingen op te bergen en alles is prima in staat, ook al is hij 16 jaar oud.
Na het eten maken we nog een wandeling langs de beek naar de camping Het Hazenbos, waar Marko en Annelies maandag komen te staan. Ze konden op onze camping maar een paar dagen terecht, dus kozen hiervoor. Eerlijk gezegd vind ik het heel prettig dat we elkaar niet continue in elkaars snufferd zitten te kijken. We zien een Pinsterbloem, die zie je in het westen niet meer, althans hij is mij nooit opgevallen daar.
Erik leest het krantje en ik probeer een pauwenveer te tekenen. Maar ik heb geen geduld, dus het wordt niets. Helaas is er in de avond op mijn apparaten geen internet.

Geschreven door Margrietenerik.op.reis