Het werd lezen, want Erik las zijn boek K2 van Wilco van Rooyen uit.
Het luchtbed lag weer heerlijk. De zon schijnt niet en we hebben weinig zin om eruit te gaan, maar doen het toch, want even een plas doen en dan weer terug in bed, dat doe je dus niet op zo’n luchtbed en een slaapzak en tent met rits.
Al voor het ontbijt beslissen we om de boel in te pakken en naar huis te gaan, want de komende 24 uur wordt er continue regen verwacht en het wordt echt wel fris. We hadden tot en met donderdag gereserveerd, dus betalen de eigenaren een nachtje extra en geven ook een fles wijn. Allemaal niet nodig volgens mij, maar wel leuk.
De tent pakken we net niet droog in, maar gelukkig is hij niet zeiknat.

We rijden in drie kwartier naar een parkeerplaats vlakbij Winterswijk op de Groenloseweg en halen de fietsen weer van het rek om ze vervolgens te bestijgen. We moeten een jasje aan, want het is fris en er staat nog steeds een pittige wind.
De route gaat van de westkant van Winterswijk, naar zuid, oost, noord en dan de stad in. Het is werkelijk prachtig hier, coulisse landschap, open weides, bossen, vogels en heel veel fietspaden die niet lekker rijden, omdat ze bestaan uit grind, zand of hobbel stenen. hierdoor moet je veel op het pad kijken, waardoor om je heen kijken wat minder gemakkelijk is soms.
We komen langs twee oude watermolens die momenteel een toeristische attractie zijn en er zijn terrassen, we besluiten door te rijden. Achteraf denk ik, waarom stappen we nou niet even af, lopen we niet even rond en genieten we van wat we zien? We hebben geen haast. Maar goed, reden om nog eens terug te komen, dat zullen we ongetwijfeld doen, want we vinden de omgeving erg mooi, de rust erg prettig en de sfeer fijn.

In Winterswijk lopen we door de winkelstraat die vele mooie panden waarvan het onderste gedeelte, de winkel in een modern jasje zijn gestoken, zodat het pand niet mooi meer is en eten op een verwarmd terras een stevige lunch. Het stadje heeft een erg gezellig plein. Doordat de kerk in het midden staat lijken het twee pleinen.
De terugweg naar de auto is kort, we binden de fietsen op en rijden naar huis. We halen eerst nog even een maandmenu Chinees bij ManWah voordat we thuis aanbellen. Malou ontvangt ons gelaten en komt er even bij zitten aan tafel, maar straalt weinig levenslust uit. Ze heeft besloten te stoppen met haar studie, maar wil er niet over praten, want ze is er niet blij mee. Ze is nu nog aan het piekeren wat ze over drie maanden moet gaan doen, want in februari zal ze starten met haar scriptie om de SJD af te gaan maken. Ze reageert weinig op onze vakantieverhalen, die dit keer echt niet zo uitgebreid zijn en ze vertrekt na een uurtje naar boven. Er schijnen meerdere jongeren minder levenslustig in hun vel te zitten momenteel omdat ze beperkt zijn de afgelopen maanden in hun keuzes, mogelijkheden, sociale contacten en prikkels. Malou heeft daar duidelijk ook last van, het is niet de beste periode in haar leven.

We zijn blij om weer in ons mooie huisje te zijn, pakken de auto uit en brengen de avond door in de huiskamer met muziek.
Buiten regent het.

Geschreven door Margrietenerik.op.reis