Ik heb moeite om wakker te worden en vandaag is Erik als eerste uit bed. Het ontbijt eten we buiten in de zon, uitkijken over het stadje Willigen. Ook vandaag doen we het rustig aan, maar vertrekken wel sneller dan gisteren. We gaan vandaag met de auto op stap, omdat het fietsen naar Winterberg waarschijnlijk een lastige route is zonder e-bike en over grindpaden. Met de auto en openbaar vervoer moet je sowieso omrijden.
In Winterberg halen we nog wat kleine boodschappen bij de Lidl en denken te kunnen lopen naar de skipistes die we van ver al zagen liggen. Helaas lukt dit niet en moeten we omkeren na 750 meter. Met de auto is het zelfs even zoeken waar we moeten zijn, maar met google lukt alles tegenwoordig. We parkeren de auto in de schaduw en lopen naar het gebied met de liften, waar onnoemelijk veel cross fietsen zijn, voornamelijk mannen met goed beschermende kleding aan. Met de lift gaan ze omhoog en fietsen naar beneden, zo hier en daar is een cross baantje te vinden waar ze over heen vliegen. Net als in Wijk aan Zee met alle surfers die bij de auto eten, omkleden en uitrusten, doen ze dat hier met de fiets. De patatboer doet goede zaken.
We zien fietsroutes, skipistes, loipes, maar geen wandelingen. Na een tijdje zoeken, zien we vlakbij de auto toch wat wandelpaden en besluiten die naar Winterberg te nemen, het is ongeveer 3,5 kilometer lopen en ik vind dat prima met een beetje hoofdpijn en volle neus.
De wandeling loopt langs de Sankt Georg Schans die we overigens niet van heel dichtbij gaan bekijken. We lopen door een kom waar verschillende liften in uitkomen en een rodelbaan is. Het skigebied hier valt me mee, ook al zijn de pistes wel erg kort. Als we verder omhoog lopen komen we dichtbij een kunststuk, die van veraf al is te zien en waar de trap voor de schans in is gebouwd.
Via een hoge brug over de autoweg komen we uit in het dorpje Winterberg dat gezellig is met een straatje en pleintje en veel terrassen. We lopen ietsje verder naar het zogenaamde oude centrum en de kerk en daar nuttigen wij koffie met taart. We nemen er drie en delen ze, het is moeilijk kiezen welke de lekkerste is.
De kerk is mooi en heeft een grijs leistenen dak en Is omringd door oude panden. Het is hier wel sfeervol in tegenstelling tot de meeste stadjes die we hier zagen. De terugweg doen we een klein beetje anders en gaat een voor ons gevoel een stuk sneller dan de heenweg.
Met de auto rijden we naar Ellingerhausen waar we de eerste dag doorheen reden. Het is er inderdaad schilderachtig met bijna alleen maar vakwerkhuizen. De huizen omringd door oude bomen en bloeiende plantjes in de voortuin, zijn alsof je in een sprookje loopt. Wel een sprookje waarin de bekrompenheid, de verplichting van de kerk en de sociale druk groot is.

Thuis, nou ja, niet thuis natuurlijk, maar in ons appartement drinken we buiten een borrel en lezen. Marjon Peters laat weten dat mijn ouders bij het DOC team al over een paar weken aan de beurt zijn omdat ze de wachtlijst omzeilen, anders had het maanden geduurd. Later appt ze me dat ze heeft gehoord dat mijn ouders een flat hebben gekocht, mijn moeder heeft dat vandaag aan Ada verteld. We hebben mijn moeder nog even aan de 📞. Ze heeft alle hypotheekpapieren aangeleverd en dat is veel werk. Ik merk dat ik meer bezig ben met mijn ouders dan ik dacht. Ook voor mij is het een overgang naar een volgende fase, Dotterbloem te koop, toch mijn ouderlijk huis voor acht jaar en meer zorg voor mijn ouders de komende jaren, waarin ik mezelf al op bezoek zie bij mijn vader in de Bogaert.
Ruut speelt ook een rol, hij en Veronique hebben het erg naar zijn zin op de camping met Marko en Annelies.
Malou zit alleen in het huis en moet leren , terwijl ze geen motivatie heeft en twijfelt en ik ben toch ook bezig met Naomi. Zou ze ooit thuiskomen, in Nederland wonen? Ik denk nog steeds van wel, maar ja.....
Erik en ik zijn allebei wat mat, zoals ik gisteren zei, de prikkels zijn laag en het huisje heerlijk natuurlijk, maar ook wat saai. We zijn mat omdat we bezig zijn met onze familie. We zijn mat, omdat ik me zorgen maak over mijn lichaam in de toekomst, we zijn mat omdat.....nou ja, er speelt veel.
Erik kookt met slechte pannen op de inductie plaat wat toch ook wennen is, over een maand of vier hebben we er ook eentje.

Na het eten ben ik moet en zet alvast koffie, Erik gaat nog even lopen, terwijl ik lig te lezen op de bank met een muziekje. Het loopje door het landschap maakt de vakantie wel leuker natuurlijk en achteraf heb ik toch een beetje spijt dat ik niet ben meegegaan.
We googelen veel naar het weer in de verschillende gebieden om te oriënteren waar we onze komende week willen doorbrengen. Zaterdag en maandag komt er regen. We twijfelen tussen Winterswijk, Fietsen in Ruhrgebied bij Dortmund of naar Weimar en Erfurt. Allemaal leuk 😃.

Geschreven door Margrietenerik.op.reis