Vanmorgen heb ik het ontbijt gemaakt en de afwasmachine uitgeruimd. Ik baalde een beetje en dacht ; ik wil niet de rol hebben dat ik deze week altijd het ontbijt maak.
Evelien en Malou kwamen pas om half negen uit bed, terwijl we hadden afgesproken om acht uur op te staan. Nou ja, uiteindelijk doen we alles heel rustig aan en vertrekken om tegen tien uur. Bij de lift is het heel druk, maar het loopt redelijk snel door.
Het is sowieso belachelijk druk hier. Ik hoorde dit jaar ook alleen maar mensen die naar Flachau gingen. het is een populair gebied. Gemakkelijk aan te rijden, goed sneeuw voor dat er zo weinig is gevallen en redelijk gemakkelijk pistes.
Over dat laatste, ja.... het skiën is niet gemakkelijk. Ik merk dat ik niet wil vallen en dat maakt dat ik voorzichtig ben en een beetje angstig ski. Vanmorgen begon ik trouwen best redelijk, maar ik kreeg een bijna botsing. Als het raak was geweest was het ook een frontale botsing geweest. We hadden oogcontact en maakte beide de beweging opzij te gaan, maar omdat we beide dezelfde kant op gingen, besloten we ook allebei de andere kant op te gaan. Die mw. Had niet heel veel controle en mijn stok bleef licht haken. Uiteindelijk had ze kunnen blijven staan, maar ze verloor de controle. haar schouder was echt niet goed en ze had ook een bloedneus. Ik had die val niet gezien, maar ze schijnt op haar gezicht te zijn gevallen, want Kim en Malou zagen het. We hebben er even een beetje bij gestaan en besloten weg te gaan, want er was een groep bij. Ik had echt de schrik in mijn benen en een beetje moeite om verder te skiën. uiteindelijk ging het wel, maar dus heel voorzichtig. Op de piste ben ik vooral veel bezig, waarom doe ik dit, wat moet ik hard werken, laat je angst los, wat doen mijn benen pijn, oeh ijs eng, oh iemand achter me pas op, en alle basistechnieken continue weer proberen toe te passen. Het is moeilijk . Ik besloot vandaag op de piste dat dit mijn laatste keer op deze manier moet zijn. Ik wil graag naar een wintergebied en wandelen is ook heerlijk, maar 6 dagen skiën, nee.
Het lichaam herstelt wel trouwens van de spierpijn en met mijn lichaam dat veel pijn van gewrichten en spierpijn heeft kan dit toch weer allemaal aan.
Als ik nu opsta van de bank aan de tafel, is het wel een beetje moeilijk, maar de jonge meiden hebben dat ook.
Met de g link zijn we naar Wagrain gegaan en nog ietsje verder. Daar hebben we heerlijk geluncht in de zon op het terras onder een piste. Na de lunch om 13.30 uur moesten we direct terug, want we moesten nog 3 pistes en liften en dan de gondel naar de g link. Het is een grote gondel waar wel 150 mensen in kunnen. Het wachten duurde wel een tijdje, maar het is heel leuk om een tochtje te maken. Als we dat later deze week nog gaan doen, moeten we wel ietsje vroeger weg en meer door skiën. Malou maakte veel foto’s vandaag, we wachten op elkaar, het ongeluk, en nog wat andere dingen. Veel oponthoud dus, maar wel prettig voor het lichaam dat we niet continue aan het skiën zijn. Malou en ik dalen af via de 4 naar de Achterjet en Kim en Evelien gaan met de gondel naar beneden en nemen een gluhwein op het terras onder de piste. We komen ze daar ook tegen en sluiten aan . Het is een heerlijk gluhweintje en het is ook gezellig. De deur naar het skidepot is dicht, zodat we nog even de weg moeten zoeken naar beneden. Er staat een gondeltje met skies en ik fotografeer kim en Malou daar.
We gooien op het weilandje waar ons huis aan staat met sneeuwballen. Kort weliswaar, want je kunt van de poedersneeuw niet echt ballen maken.
In de MPreis doen we boodschappen. Evelien verzint het eten en maakt het ook. Gebakken zoete aardappel en een gevulde papirika. Malou en Kim ruimen op.
Zo al met al is het een prima taakverdeling natuurlijk.
in de avond doen we een spelletje. Ik weet nog niet welke, want we zitten nu aan tafel te praten. Ws. 30 seconds.. Dat is een populair spel momenteel.
En we gaan kaartje trekken. Dat vindt iedereen leuk.
We hebben nog steeds genoeg te kletsen.

Geschreven door Margrietenerik.op.reis