Ter afwisseling begin ik vandaag aan het strand. Door de drukke busrit van gister, ga ik nu eens met de metro.
Het voordeel is maar 4 haltes, nadeel is een lange wandeling (kan ook een voordeel zijn;)
Start in het park jardi del turin, inmiddels een soort voortuin geworden.
Het zal je voortuin maar zijn, alle bloemen in bloei.
Lekker wakker worden zo...
De halte Almeda is nog niet eens 10 minuten lopen.
Grappig, gewoon middenin een park.
Bij de halte Marítim-Serrería stap ik uit, linea recta naar het strand.
Eerst een halfuur lopen naar de kust en dan nog een halfuur naar mijn favoriete Patacona 😎
Je moet er wat voor over hebben.
Ik loop een tussendoor route, langs een aantal verlaten terrasjes en kleine supermarkten, wat meer op een kiosk lijkt die ook groente en fruit verkoopt.
De tomaten bijvoorbeeld zijn er megagroot en in allerlei vormen.
Na een halfuur lopen kom ik in de richting. Het valt best tegen met deze temperatuur.
Op Google maps lijkt de afstand soms kleiner, dan het in werkelijkheid is.
Ik loop iets sneller, want ik wil een (mooi) plekje hebben.
Er zijn nog genoeg strandbedjes. Een stel uit Limburg vermoed ik, neemt achter mij plaats.
Daarnaast een (schoon)moeder vermoedt ik. In een vermeende discussie dat zij in de schaduw wil zitten.
Leuk om het tafereel aan te horen, maar ik ga toch iets dichter bij de zee zitten😇
Het geluid van de zee is duidelijk meer hoorbaar en nog rustgevend ook.
Factor 50 in de aanslag en met m'n e reader in de andere hand instaleer ik me.
Het boek van Johan Cruijff staat er al een tijd op, aanrader! Vooral omdat ik musical ook heb gezien, herkenbare stukken en precies zo geschreven.
Om 13.00 uur loop ik naar een goed aangeschreven restaurant, met name de paella. Casa Carmela.
Het ziet er sjiek uit van binnen en rijen met paella pannen in de vitrine.
Er wordt gevraagd naar je reservering, ik denk 1 persoon kunnen ze nog wel kwijt, helaas.
Niet voor niets goed aangeschreven dus..
Ik loop door voor plan B richting platja de la Malva - Rosa, waar heel gezellige tentjes op een rij staan.
Bij de eerste met tafel pal aan het strand, kun je paella alleen voor 2 personen bestellen.
Ik loop weer door en zie een goed plekje bij Luz de Luna. Ook hier geldt datzelfde.
Plan C 😁 tapas!
Zou voor paella seefood gaan, nu wordt het alleen de seefood.
Ik bestel de mosselen en ansjovis met brood en doe er ook maar een sangria bij:p
Bijna laatste vakantiedag, neem het er nog even van.
Kijkend naar de zee, pratende en lachende mensen, geniet ik van dit alles.
Terug bij mijn strandbedje, pak ik m'n handdoek om nog even bij de zee te liggen.
Scheelt stiekem meteen een fix bedrag voor de huur van dat bedje en parasol 😋 je bent een Hollander of niet.
De vorige keer kwam er rond 13.00 uur iemand langs, nu zie ik haar net weglopen.
Aan de zee is het rustig, gemoedelijk.
Ik pak factor 50 en lees weer verder.
Eind van de middag vind ik het mooi geweest en neem afscheid van deze mooie kust.
Loop meteen richting lijn 32, in een keer naar het hostel.
Nee, nu geen uur lopen😇
Ik heb mazzel, want de bus staat al klaar.
Niemand die verder instapt en de airco staat aan.
De rit gaat nu veel sneller gelukkig.
Ondertussen belt Wendy met Rosalie op de achtergrond.
Gezellig om even in Nederlands te praten nu toevallig net onderweg ben.
In het hostel strijk ik neer. Neem een koffie en ga net als een aantal anderen onderuit gezakt in de lounge zitten.
De sfeer is goed hier, voelt inmiddels vertrouwd. Toch een beetje als thuiskomen iedere dag.
Na me te hebben opgefrist, stap ik de deur uit voor een diner.
Richting het bekende "Orio" het broertje van "Sagardi".
Ik loop door m'n favoriete straatjes en pleintjes.
Langs winkels, score 2 paar espradilles, moeders lievelings.
Toevallig loop ik voorbij Sagardi, die eigenlijk al op mijn lijstje staat. Meerdere keren langs gelopen en steeds erg druk.
Ik gok het er op en ga in de rij staan, wat aardig doorloopt.
Al snel is er een barkruk vrij. Het is een leuk concept!
Hier serveren ze in verschillende tapasbars namelijke pinchos.
Kleine hapjes, geserveerd op een broodjes en met een stokje er in. Zo ook bij Sagardi !
Hier zoek je een tafeltje uit om vervolgens heen en weer te lopen naar de bar om je pinchos uit te kiezen. Met zalm, tonijn, hammetjes, kazen, aubergine.. De hapjes zijn zo lekker!
Ze brengen het rond of je kunt langs de vitrine lopen.
Grappig detail: na de maaltijd reken jij je stokjes af.
Daarna loop ik naar plaza Negrito, een piepklein plein, omringt door typisch Spaanse gebouwen.
Je kunt je hier mengen tussen de locals die rond het fontijn zitten.
Door het geluid weet je meteen dat het alleen Spanjaarden zijn;)
Ik ben al redelijk vermoeid en keer liever rustig aan terug naar "huis".

Geschreven door Karines.reizen