Goed geslapen in dit bed. Wel een nachtmerrie vannacht, ik wist niet waar ik was en waar ik eruit kon.
Familie kwaal?
Geloof dat ik iets schreeuwde, maar of dat in mijn droom was weet ik niet.
Het komt door het rolgordijn die ervoor zorgt dat het hele bed als het ware afsluit.
Mijn kamergenoot gelooft dat ze iets hoorde, maar weet ook niet meer precies wat.
Ben nou eenmaal een nachtbraker:p
Het zal wel de gewenning zijn aan de nieuwe omgeving.
Ik spring dan ook het bed uit.
Het idee lonkt om vandaag weer op de fiets te stappen.
Actief en ontspannen tegelijk. De beste manier om de omgeving te verkennen.
De fietsverhuurder heb ik al gevonden. 2 haltes met de tram scheelt een halfuur tijd. Een Fransman glimlacht en begint tegen met te praten.
Vraagt of ik een beetje Frans kan. Petite peu, daar blijft het ook bij. Engels praat hij niet. Ca va? Vraag ik en hij moet lachen. Au revoir! En ik stap de tram in.
In eerste instantie kijkt de beste fietsman een beetje moeilijk.
Alle fietsen zijn eigenlijk al verhuurd. Er is nog ruimte in een groep vanmiddag 17.00 uur. Dat is niet bepaald mijn plan.
Ik wil zelf lekker touren, niet in een groep dit keer.
De hele zaak staat vol met alle soorten fietsen.
Ik glimlach, het hoeft een heel simpele fiets te zijn. Geen elektrische.
Oh wait, for one day? 1?
Ik geloof dat ik er nog één heb staan, is de reactie. (Yes!) Lucky me! Zeg ik.
Zo blij! En nog het juiste formaat met versnellingen ook.
Haalt er een tussen een stapel fietsen vandaan.
Ik snap het niet maar fiets nu nog blijer weg. Links langs het water de brug over. Wat een uitzicht!
Het is een warme dag, heldere blauwe lucht op een paar wolken na.
Een lokale buurt fiets ik tegemoet, een stuk armer dan het centrum.
Al snel zie ik een kleine market, winkel, terras met Afrikaanse invloeden..
Ik vraag aan de eigenaar (?) of het toegestaan is hier rond te lopen.
Het ziet eruit als een entree van de foodhallen maar dan in het klein.
Ofcourse! Er scheen vorige week nog een feest te zijn.
Leuk dat lokale. Ik loop de biologische (markt achtige) winkel binnen. Allerlei dure producten staan er uitgestald op houte kistjes.
Rondstruinen en niks kopen zoals de Nederlanders bekend staan.
Ik koop haarolie, niet zomaar een; biologische ;)
Verderop een overdekt pleintje, comptoir general. Díe ben ik eerder tegen gekomen op internet, nu gewoon langs gereden!
Bij de bar bestel ik een cappuccino en wat lekkers - madeleine.
Het is een plek om lekker om je heen te kijken.
Avenue brutale mus staart me aan en eet bijna het lekkernij uit mijn hand.
Het is er niet druk, ik denk dat het langzaam op gang komt en dat het in de avond op zijn drukst is.
Net als in Bordeauz zelf.
Na de koffie loop ik verder en zie ik een skatebaan, blijf er even staan.
Als ik terug loop, ga ik op het geluid af. Wacht eens, een skate hál! Wat gaaf om die kinderen te zien leren skaten.
Een sport die hier heel veel wordt beoefend. Je ziet ze overal op straat.
De tocht gaat verder via Floirac, zie ik op het bordje langs de weg.
Ik fiets langs een dichte school, oh ja het is zaterdag. Ben de dagen helemaal kwijt.
Standaard fietspaden zijn er niet. Wanneer je een fiets teken op de weg ziet staan, is het toegestaan.
Maar er kan ook ineens een bord staan aan het eind vd weg met verboden te fietsen.
En dien je de weg in te gaan die geldt voor eenrichtingsverkeer.
Ik rijd langs typische Franse huisjes en steek over naar een bergrijk gebied.
Wandelend kom je hier niet.
Ondertussen is het warmer geworden en zie de Lidl op deze afgelegen plek.
Why not!
Met een banaan en water laad ik mezelf op.
Een gezin kijkt me vragend aan, als ik bijna weg wil rijden.
Begint een gesprek in het Frans. Vermoedelijk over het weer, zo simpel kan het zijn.
Engels is moeilijk en Google translate werkt jammer genoeg niet.
Kennelijk zie ik er nog steeds niet uit als een toerist.
Ik haak in op het gesprek en met handen en voeten maak ik duidelijk dat het inderdaad een warme dag is vandaag.
Als het voor hen al erg warm is, zegt het genoeg.
Zelf heb ik er helemaal geen last van. Vind het juist heerlijk op de fiets.
Ik vervolg mijn weg, de brug aan de andere kant over, naar Saint Jean.
Op een plein bij porte d'aquitaine bestel ik een cola. De beste man is nog niet helemaal wakker en ik krijg een dichte fles. 2 meiden naast mij moeten heel hard lachen en komen al aangesneld met een aansteker om deze te openen.
Vanuit daar fiets ik door richting Saint - Michel. De tijd in de gaten houden om op tijd bij city du vin, het wijn museum, te zijn. Bevindt zich aan de Garonne, achter de brug waarmee ik de tocht begon.
Ik steek het plein over bij hotel de Ville.
Een traditioneel bruidspaar en het hele gareel komt aan me voorbij. En gaat gepaard met dans en muziek.
Het is de traditie als je hier trouwt, om te starten in hotel de ville, het voormalige paleis van Rohan.
Een mooi tafereel om te zien.
Voordat ik naar het museum ga, moet ik echt iets eten.
Gelukkig duurt niet lang of ik zie er een op de hoek van een druk kruispunt.
Met een baguette en een broodje voor straks, fiets ik naar een park midden in de stad met weer een nice building aan mijn zijde.
Thuis maar eens inlezen waar het eigenlijk voor dient.
Halverwege de baguette, maak ik vaart naar mijn eindpunt van vandaag.
Wijnen!
Een futuristisch beeld zie ik voor me, mooi gezicht naast de Garonne.
Ik heb veel wijn gezien in mijn leven, maar valt in het niet als je hier naar binnen loopt.
Dus voor de wijnliefhebbers (ik weet precies wie dat zijn) een oase van geluk.
Bij de shop rechts bij de ingang, begint het al. Overal flessen wijn die als galajurken in de etalage staan.
Ik loop een rondje en zie exemplaren van 8,50 en de duurste 140 euro.
What's the difference?
Met mijn audioset in engels (eind van de tour kom ik erachter er ook ern Nederlands versie is) de 2e verdieping op.
Mega grote schermen laten de wijngebieden van over de hele wereld zien. Er gaat een wereld voor me open.
Overal zie je de stijl van wijn in terugkomen.
Het is binnen net zo prachtig als buiten.
Talloze filmpjes kun je volgen over alles wat met wijn te maken heeft.
Het proces, de invloeden (een heel belangrijke), de gebieden, de fases, de druivensoorten, kurk, de historie, barrels (niet ik, maar wijntonnen;)
Het audioapparaat houd je tegen het WiFi teken en het begint met afspelen.
It's easy. Tegen de medewerkster zeg ik dan ook dat dit apparaat gebruiksvriendelijker is dan die in het Louvre. Daar loop je met een mega apparaat in je hand.
Zij begrijpt het meteen.
Er volgt een gesprek tussen de 2 medewerkers in het Frans.
Ik waan me helemaal in de informatie achter de wijn, dat ik bijna de tijd vergeet.
Er moet voldoende tijd overblijven om wijn te proeven op de top van het gebouw.
Weer een rooftop, top!
En dus stap enthousiast de lift in naar de 8e.
De top is zeer de moeite waard. Net zo futuristisch als de buitenland.
In de rij van de bar zie ik de verschillende wijnen. Uitleg over de soorten en ik twijfel tussen de crémant de bordeaux (sprankelend) of bordeaux (souvignon) blanc. Het wordt de laatste.
Iedereen loopt met een wijntje in de hand rond, alsof er ook informatie over uitgewisseld wordt. Geestig.
Ik doe hetzelfde, glimlach naar mensen die ik tegenkom en geniet van de wijn en het immense zonnige uitzicht.
Selfies volgen en ik wissel van telefoon met een groep vrouwen, die lachend op de foto gaan. Een man loopt langs, ik vraag of hij er ook bij wil staan, weer lachen de vrouwen er hard om.
Binnen WiFi dus een goed moment om te videobellen met moeders.
In Nederland is het nu etenstijd, dus ik val in tijdens dat moment. De piepers en rode wijn is een contrast met die van mij.
Ik denk dat de mijne beter smaakt:p
Het museum sluit net als de fietsverhuur om 19.00. Moet lukken.
Na de laatste slok, race ik de boulevard over en word zelfs ingehaald door elektrische steps.
Ik geloof dat ik net op tijd ben. Thank God.
Tegenover langs de boulevard, hoor ik muziek. De zon is al iets aan het zakken. Een lounge tent met wel heel comfortabele stoelen. Romantisch!
Ik bedenk me dat mijn telefoon leeg id en je die nodig hebt voor de coronacheck.
Stomme corona.
Ha, daar ben ik op voorbereid. Met een glimlach vraag ik aan de barman of mijn telefoon in de oplader kan die ik mee heb. Spreekt geen Engels, dus een ande4 wordt er bij gehaald.
Leuk tafereel. Geen probleem, ik mag plaats nemen.
Zonder telefoon is weleens goed. Een pocket boek komt goed van pas en ga lekker in de lounge.
Stoelen waar je helemaal in weg kunt zakken. Ik verzuip er dus in;)
Muziek op de achtergrond. Een glas wijn kun je hier niet bestellen, het wordt een ginger beer met gefrituurde chicken hapjes. Like tapas. Prima avondeten.
Het wordt langzaam donker. Mooi moment om terug te lopen over de boulevard en naar 'huis' te gaan.

Geschreven door Karines.reizen