Dag van vertrek, op naar Bordeaux. Het is prima om nu weer verder te gaan, al blijft er genoeg te zien in Parijs.
Op tijd de wekker, geen zin om te haasten. Je weet nooit hoe de aansluiting is naar de trein.
Ontbijt voor de laatste keer op de top van Les Piaules, waarna ik uitcheck.
Vraag is of alles naar wens is geweest en wat mijn next step is.
Zo vriendelijk zijn ze hier, heel gastvrij, echt een aanrader!
Ik neem de rechtstreekse metro lijn 6 naar Montparnasse, scheelt weer overstappen!
Eenmaal daar zie ik al snel de bordjes gare Montparnasse. Oké en nu, geen idee! Zie bordjes met grande... die moet ik hebben.
Boven bij de gate wordt ik al meteen aangesproken voor de qr code en de vraag waar ik heen ga. Fijn dit!
De gate is nog niet bekend, het lijkt Schiphol wel in het klein;)
Verscholen in mijn telefoon zit ik in de wachtruimte. En zie ik ineens het nummer staat.
Op gate 8 staat de TGV al op me te wachten, rijen met meerdere staan klaar.
Gaaf om te zien.
Een heel team van TGV medewerkers staan de passagiers op te wachten, alsof je zo de KLM in gaat.
Datzelfde gevoel heb ik als ik mijn plaats in de mega trein op zoek.
Lekker bij het raam. Een andere vrouw komt al gauw naast me zitten en wijst me naar de plek waar ik m'n backpack kwijt kan.
Wanneer de trein vertrekt, voel je de omgeving aan je voorbij razen. Fijne manier van reizen.
Oortjes in en genieten van het uitzicht.
De 2 uur vliegen dan ook voorbij.
Ik had nog wel langer willen blijven zitten. De wolken komen en gaan.
Bordeaux komt in zicht, een heel ander soort stad dan Parijs. Meer een oude, historische stad is het eerste wat in me opkomt. Leuk om deze stad te gaan ontdekken.
Het begint te regenen als de trein tot stilstand komt. En weer komt het moment van overstappen met de gedachten géén idee waarheen.
Ik loop achter de hordes aan naar de centrale hal en volg de tram borden.
Lopen is nu geen optie, het giet buiten.
Bij een automaat spreek ik een meisje aan. Ze is heel behulpzaam en loopt helemaal mee de regen in naar de tramhalte.
Daar helpt ze zelfs met de tickets die tot 3 keer toe mijn pas niet accepteert.
Natuurlijk lukt het daarna.
She made my day!
In de trein kijk ik welke halte dichtbij de hostel ligt en 2 vrouwen kijken met me mee. Tram A it is, als de vrouw uitstapt en me wijst naast de juiste halte, ga ik verder.
Het blijkt toch de verkeerde richting, de halte waar ik eruit moet is st Catharina, hoe toepasselijk!
De bui is alweer gestopt en ik loop in de volle zon de drukke straat in.
Overal winkels en echt talloze terrasjes volgen.
Central hostel ligt om de hoek, midden in het centrum van Sient - Pierre.
Inchecken kan vanaf 15.00 uur, dat is over ruim 1,5 uur. En mijn bagage kan in de locker worden gezet.
Het is een minder warm welkom dan in Parijs. So be it.
Het ziet er gezellig uit, ik neem plaats in de lounge.
Nog geen cafe gehad vandaag. uitgehongerd en moe van de reis, bestel ik een uitgebreide lunch.
Cafe crème staat me wel aan en smaakt dan ook erg goed.
Ik doe de deur van kamer 303 open,
Dit keer slaap ik onder, stiekem erg blij mee.
Er zijn meer kamergenoten, allen uit Frankrijk. We raken in gesprek over hoelang een ieder blijft en wat er te doen is.
Zo laat zij de wijnproeverij zien die zij eerder heeft gedaan. Die onthoud ik!
Voor de rest heeft niemand echt plannen.
Een goed idee om nu rust te nemen, het hakt er best in het reizen en de indrukken van een nieuwe stad.
Eind van de middag wandel ik een rondje, wat veel terrassen, ein-de-loos.
Wat een gezelligheid, historische straatjes en overal wijn wijn wijn.
Met een ijsje in de hand loop ik van bankje naar bankje en kijk om me heen.
Daarna een warme douche, en mijn Google assistent raadplegen voor een leuke wijnbar.
De andere kamergenoten hebben nog steeds geen plannen, dus ik trek mijn eigen plan.
De terrassen zijn inmiddels overvol, rustig wennen is er dan ook niet echt bij.
Ik volg Google maps en zoek een rustig tentje. Bestel een beef met rijst, de specialiteit en de beste rode wijn (bio).
Binnen een halfuur heb ik gegeten en gedronken en loop richting het hostel.
Onderweg zie ik op een pleintje een leuk plekje om een laatste wijn te drinken, het wordt een Cote de Blaye.
De komende dagen maar eens meer verdiepen in deze wijnstreek.

Geschreven door Karines.reizen