Een gebroken nacht door het brandalarm
die 5.00 uur s' ochtends af ging.
Ik vroeg me half wakker af of het een echt alarm was, mijn oordoppen werken goed.
Maar helaas stopt het niet, het geluid is oorverdovend, tja een alarm.
Steeds meer mensen hoor ik wakker worden en via de trapgang naar beneden sjokken. Een voor een achter elkaar.
Elkaar schaapachtig aankijken, what the hell is dit.
Ik heb niet eens schoenen aan, slaapdronken achter de meute aan. Wat een feest.
Buiten staat edereen te wachten en vrijwel meteen zegt een medewerker dat het een grap is van een feestganger ín de hostel. Goh funny.
Heeft blijkbaar het alarm ingeslagen na een gezellige avond.
Een moment later sjokt iedereen weer naar boven, op dezelfde manier als er voor.
Redelijk snel weer in slaap.
Rond 9.15 uur redelijk uit kunnen slapen. Als ik bijna de deur van de kamer uit wil gaan, vraagt een kamergenoot (meisje van 22) mij naar de tijd.
Het is 10.30 zij moet om 11 uur uitchecken.
Ik zie de lichte paniek in haar ogen. Probeer haar gerust te stellen en ze begint uit zichzelf haar verhaal.
Ik luister. Woont in Parijs, is er niet meer op haar plek. De drukte in de stad, de druk van haar ouders, is enig kind en haar zware studie Spaans.
Ze wil graag weg uit Parijs, maar weet niet waarheen. Nu een paar dagen in Bordeaux om alles te ontvluchten.
Ik heb met haar te doen.
En geef aan dat het goed is dat ze nu hier is. Probeer te relaxen, misschien is het een goed idee om af en toe een andere stad te bezoeken om te onderzoeken waar je graag heen zou willen, zeg ik tegen haar.
Wens haar het beste en een goede reis, hopende dat ze zich iets beter voelt.
Verder een rustige ochtendwandeling, voordat de middag begint.
Slenter lekker door de straten, loop een Turkse (?) markt tegemoet.
Er is van alles te koop. Zelfs een snoertje waar ik naar op zoek ben.
Op tijd loop ik weer terug.

Om 14.00 uur sta ik bij de toerisme verzamelplaats. Zie er nog 2 vrouwen staan, ook te wachten voor Saint - Emilion. Een moeder en dochter uit Nice!
Wat een toeval, organiseert tours in de stad waar ík dinsdag naartoe ga.
Ik vertel waar ik vandaag kom, zij lijkt verbaasd. Denkt eerder aan Oostenrijk aan mijn accent te horen.
Als ik verder praat, hoort ze mijn Nederlandse accent. Ze houdt van Amsterdam, heeft er gestudeerd. Vertel dat ik er in een ziekenhuis werk. Ah Nice!
En over mijn plannen in Nice. Very nice! Ik krijg haar visite kaartje. Ze staat op.nr 1 op TripAdvisor.
Organiseert food tour in de ochtend, ontbijt en lunch in een. Heel veel lokaal eten bij verschillende familie restaurants. Sounds good!
De tour gide (én tevens sommelier)van de wijntocht, Luige, lijdt ons naar een kaart van Bordeaux en begint zijn verhaal.
De groep bestaat uit 7 personen overal vandaan. Duitsland, Zweden, Rusland en Frankrijk. Luige vraagt een ieder naar zijn woonplaats en de ervaring van een wijntour.
Ik vertel over de wijngaarden in mijn dorp. Dat is ook mijn enige ervaring:p
Luige gaat vol passie verder. Wijst naar een kaart van Bordeaux en omstreken.
Bordeaux is de grootste wijn erea van de wereld.
Saint Emilio maakt Merlot.
5400 ha en in dit stadje vindt je er 34 restaurants en 49 wijn shops.
Saint Emilio heeft de kwalitatief de beste merlot van de wereld.
Er is een ranking, iedere 10 jaar is er een kwalificatie. De competitie is groot.
Bordeaux heeft de duurste wijn.
Op dit moment is de wijn iets minder, vanwege de warmte. Te warm betekent minder kwalitatief. 21 graden is de beste temperatuur voor de wijngaarden.
Het kan dure wijn zijn of niet, volg altijd je smaak.
De een heeft meer smaakpapillen voor zoete producten, de ander voor de tegenovergestelde smaak.
Hij vervolgt zijn verhaal; chateau betekent van oorsprong kasteel.
In Frankrijk betekent het een landhuis met wijnproductie.
We verlaten Bordeaux; weinig geparkeerde auto's, er zijn namelijk 6 parkings underground.
Bij de boulevard is het er druk, er is een evenement gaande. De halve marathon start vandaag.
De populatie in Bordeaux neemt toe, de laatste jaren zijn er 2000 meer mensen te
vinden . Veel mensen verlaten parijs.
Je kan hier bijvoorbeeld makkelijker een chateau kopen.
Een stuk goedkoper en meer grond dan in de hoofdstad natuurlijk.

De autorit duurt 40 minuten. Vrouw uit Duitsland zit naast me.
Maakt een roadtrip van Kroatië, Italië, Frankrijk in 3 weken. Leuk om te horen hoe zij dat beleeft.
Onderweg al veel informatie.
Er worden vragen gesteld, Luige kan de hele dag over wijn praten.
So go ahead!
Ik laat me vooral meeslepen in zijn verhaal en geniet ondertussen van De omgeving. Een flash back naar 19 jaar terug als ik de bordjes Lyon - Perigueux zie.
En steken de Dordogne over, waarna er in no time talloze wijngaarden volgen.
Een immens groot gebied, onbeschrijfelijk.
De grote wijn gebieden zijn heuvelachtig.
Hoe hoger de wijnranken staan des te sterker de wijn. Hoe lager, hoe fijner.
Wist niet dat het zo dichtbij Bordeau zou zijn. We stappen uit en kijken uit over het landschap en dan te bedenken dat deze vol hangen met de druiven.
Een man van het chateau staat ons al op te wachten. Het werk in een chateau gaat van generatie naar generatie.
Echt een familiebedrijf. Deze man is geen onderdeel daarvan maar is niet minder passievol.
Binnen staan er een groot apparaat (vermalen van) en aantal grote tanks die zorgt voor het eerste proces van de productie
Bovenin de tank zit er een opening waar zo nu en dan koud water in gegoten wordt. De temperatuur moet stabiel blijven.
Overal waar wijn wordt gemaakt , gebeurt op exact dezelfde manier.
Iedereen kan het! Op naar de ondergrondse stenen kelder. Het is er heel koel en en stil. Aangenaam. De ruimte wordt enorm goed geventileerd, dat is wat de wijn nodig heeft.
Ook laat hij zien hoe de kelder tot stand is gekomen, mijnwerkers hebben handmatig deze gangen uitgegraven.
Wat een werk!
Alle tonnen is de productie van 2020. Het was geen goede afgelopen jaar.
Buiten worden we naar het pittoreske stadje geleid. Heel klein, maar dus vol met de restaurantjes en wijnshops.
Op mijn slippers is het klimmen naar boven en dalen naar onder een uitdaging.
Een van de wijnshops stappen we binnen, de wijnproeverij wacht op ons. Eindelijk!
Er volgen 5 wijnen van chateaus in de area waaronder natuurlijk de plaats waar we nu staan.
Het is een leuke interessante proeverij; de informatie, het inschenken op traditionele wijze en de smaaksensatie.
Ik hoor geluiden tijdens de eerste slok, waarna er wordt nagedacht wat de smaak precies is.
De beste wijn van Bordeaux wordt als laatste geserveerd. Wauw.
Ik besluit de wijn van chateau VilleMaurine te kopen, een aantal van de groep volgt mijn voorbeeld.
Dat wordt ruimte maken in mijn backpack.
Het dorpje staat als het ware op een heuvel, het is een plaatje om doorheen te wandelen.
Nadia uit Nice vergezelt mij. Mooi even de tijd om te horen wat daar te beleven is. Vind het bijzonder dat de wereld op dat moment zo klein voelt.
Bij het busje wisselen we elkaar ervaring uit van deze excursie.
We zijn het met elkaar eens dat het jammer is weinig te zien van de wijngaarden zelf.
Nadia vraagt aan Luige om daar een stop te maken. Natuurlijk is dat mogelijk..
Blij daar nog een moment de wijngaarden van dichtbij te hebben kunnen zien.
Proef gerust een paar druiven maar alstublieft niet meer dan dat!
De kleine druiven bevatten de meeste smaak, een ware smaakexplosie in de mond.
Op de terugweg maakt Luige de rit nog leuker met een spel.
Kleine parfumflesjes gaan de auto door, iedereen doet fanatiek mee.
Vind het zelf moeilijk de geur te achterhalen. Aardbei, framboos, vanille, peper.
Ondertussen zie ik de laatste kilometers aan me voorbij gaan en nemen we afscheid.
Regelrecht naar de hostel om uit te rusten. En in de avond besluit ik er ook te blijven, mooi geweest voor vandaag.
Een groep neemt plaats tegenover mij, bestellen pizza en na een aantal uur en gesprekken, sjok ik naar boven.

Geschreven door Karines.reizen