Na een paar dagen kermis en verjaardag staat de volgende trip voor de deur.
Valencia, op aanraden van Wendy:)
Een grote stad en een strand heb ik voor ogen. Ondertussen weet ik dat deze stad nog veel meer te bieden heeft.
Ik heb me al voorbereid op de grote drukte op Schiphol.
Al weken hoor je niks anders.
Niet geheel wakker bereid ik me voor op het ergste, want ik lees in de KLM app dat ze ook geen handbagage meer toelaten in de cabine.
Eenmaal de auto geparkeerd op de laatste plaats van de 7e verdieping, maak ik me gereed voor de aankomst.
4 uur van tevoren aanwezig, terwijl 2 uur van tevoren wordt geadviseerd.
Je weet maar nooit.
Bij binnenkomst wordt je meteen naar de terminal verwezen en ja een enorme rij, maar iedereen sluit keurig aan en de medewerkers van Schiphol uiterst kalm en relaxt.
Ook de reizigers zie je totaal niet stressvol. Iedereen sluit netjes aan, idd net de Efteling.
Na een uur door de douane, kan niet beter! Dat wordt 3 uur wachten...
Vliegt redelijk snel voorbij. Als ik een halfuur van tevoren naar de gate, staat er al een rij naar de pendelbus.
Alle cityhoppers staan verderop. Blij dat ik lekker bij het raam zit en naast mij ook een allen reizende vrouw (klinkt ernstiger dan het is).
De vlucht verloopt prima, al heb ik bij het opstijgen klamme handen en knijp ik em als ie meteen de oostelijke richting neemt.
Daarna lekker ogen dicht en na ruim 2 uur zie ik al de Spaanse kust.
De meesten lopen met handbagage meteen naar de uitgang. Zo ook ik volg de menigte, richting de M.
Het lijkt wel uitgestorven. Al staat er naast me ook een stel uit Nederland die naar de juiste halte aan het zoeken is.
Je zoekt elkaar dan toch weer op.
Na het scannen van de verkeerde code, wordt ik op de juiste gewezen. Grazias!
Nu al aardig die Spanjaarden.
Metro 5 staat op me te wachten en wat een mazzel, na paar minuten vertrokken.

In de metro vergeet ik een mondkapje, terug in de tijd..
Maar ik ben voorbereid, dus snel weer op.
Ik stap uit en terwijl ik op de roltrap naar boven ga en kom met hetzelfde gevoel als in Parijs naar boven.
Verwachtingsvol vooral.
Wat een warmte! 33 graden tikt de meter aan.
Het hostel snel kunnen vinden, precies als op de foto met veel palmbomen voor de deur. Pal tegenover Jardin de Turia.
Ik word hartelijk ontvangen en verwezen naar de jongen ernaast.
Blijkt gewoon een Nederlander te zijn, relaxt! Inchecken gaat zo lekker snel, hij moet even schakelen naar het Nederlands.
Kamer 12, bed 4 is mijn staplaats, met bed onder, mooi!
Spullen geïnstalleerd en meteen on route.
Ik weet ongeveer waar alles te vinden is, maar loop nu dwars door de straten. Slenteren is het leukste wat er is om een nieuwe stad te verkennen!
Wat me meteen opvalt, is de muziek en de mensen die zeer relaxt zijn.
Ik haal een vanille ijsje, terwijl ik een bandje voorbij zie komen, die de straten meteen in de sfeer brengen.
Voel me er meteen thuis.
Ik slenter door de wijk Ciutat vela, de oude stad. Hier is ook the River hostel waar ik verblijf, perfecte ligging!
Bij playa del Tossala zie ik een mooie plek voor een eerste lokaal drankje, een aquarium de valencia.
De bediening is erg traag en ze hebben alleen een Mexicaanse kaart.
Ik loop door richting een ander binnenplaatsje, bij een biercafeetje, is meer mijn straatje:)
Terwijl de zon zakt, ben ik blij dat ik zit en voor mn gevoel al dagen erop heb zitten.
Op Virgin square is er er een en al gezelligheid met straatartiesten en muziek. Met een kleine tapas streek ik eer en sluit ik de dag af.

Geschreven door Karines.reizen