De vorige dag heeft Ivonne voorgesteld om pas begin van de middag uit Bandipur te vertrekken omdat een deel van de groep het hier zo leuk vindt. Peggy en Hans zijn mordicus tegen en wij zitten er een beetje tussenin. Compromis van de dag is dat we om half elf vertrekken. Dit geeft Ab en ons nog de tijd om in de ochtend een stuk te wandelen voor we vertrekken. Jammer genoeg is het bewolkt waardoor de uitzichten vandaag minder mooi zijn dan gisteren. Nog steeds de moeite waard overigens. We lopen een stukje heuvelop en lopen over mooie wandelpaadjes.

Er blijkt vandaag een landelijke staking te zijn uitgeroepen. Het hoe en wat wordt ons niet duidelijk. Het heeft iets met Maoisten te maken maar het fijne weten we er niet van en als Ab het probeert te googlen dan wordt hij direct geblokkeerd op Internet. Voor ons als buitenstaanders heeft de staking een groot voordeel. Er is nauwelijks verkeer op de weg en we zijn daardoor heel snel in Pokhara. Onderweg nog een klein defect aan de bus maar dat blijkt slechts de claxon te zijn en is snel opgelost.

We checken in bij het hotel en gaan gezamenlijk lunchen. Daar blijkt al snel dat Hans die al een paar dagen niet lekker is, steeds beroerder wordt. Hij moet naar het ziekenhuis. Tot ieders verbijstering zegt zijn vrouw Peggy dat ze niet van plan is met hem mee te gaan want hij heeft nog nooit een dag voor haar gezorgd. En nog zo wat meers waaruit blijkt dat de onderlinge verstandhouding te wensen overlaat. Ivonne gaat dus met Hans naar het ziekenhuis terwijl Peggy met ons meegaat naar het geplande boottochtje. Blijkt een wiebelige kano te zijn met achterop een oud manneke met 1 roeispaan. Drie of vier slagen rechts, roeispaan omhoog en dan drie of vier slagen links. Ondertussen geeft Robin achter me toe dat hij boottochtjes eng vindt omdat hij niet kan zwemmen. Gezien het feit dat we zwemvesten aan moeten lijkt me dat hier niet zo een issue maar hij is opgelucht als we weer aan wal staan. Het tochtje stelt niet veel voor. Varen naar een klein, zeer toeristisch eilandje en dan weer terug.

We gaan even terug naar het hotel en daarna gaan Paul en ik weer naar het centrum lopen. Veel winkeltjes waar Paul voor circa 20 euro 2 broeken koopt en ik wat Himalaya spulletjes. Omdat we laat geluncht hebben, hebben we niet veel honger en eten een kleine maaltijd. Respectievelijk een salade en vis. Ook Ab en Tanja en Alex blijken daar te eten. Zij weten te vertellen dat het probleem van Ab veroorzaakt is door constipatie en uitdroging wat goed te verhelpen is. Gelukkig maar. Hij moet nog wel in het ziekenhuis blijven.

Geschreven door Irmasreisdagboek