Als ik ‘s-ochtends de app van Turkish airlines open, zie ik dat onze vlucht vertraagd is en we de overstap waarschijnlijk niet kunnen halen. Balen! We besluiten nog maar niets tegen de reisgenoten te zeggen want levert alleen maar stress op. Als we bij het vliegveld gaan inchecken wordt helaas bevestigd dat de overstap niet haalbaar is en horen we dat we vanaf Istanbul pas de volgende dag kunnen doorreizen naar Amsterdam. Grrrr! Ik was hier al lang bang voor. Een overstaptijd van 1 uur is gewoon te weinig. Wel wordt ons een hotelovernachting in Istanbul beloofd.

We schrapen allemaal onze laatste rupees bij elkaar en kunnen dan net een beker cappuccino kopen. Lekker! De vlucht vanaf Kathmandu vertrekt met 2,5 uur vertraging. Als we in Istanbul aankomen moeten we eerst pinnen om een visum te kunnen kopen en moeten ons vervolgens melden bij de balie van Turkish airlines voor een hotel. Duurt allemaal nodeloos lang waardoor we pas rond 24.00 uur in het - overigens uitstekende - hotel aankomen. In de wetenschap dat er al om 5.00 uur de shuttlebus terug naar het vliegveld moeten nemen, betekent dit een kort nachtje. Wel heerlijk om even te douchen en plat te kunnen liggen. Weinig geslapen helaas.

Terug op het vliegveld wat rondgehangen, koffie gedronken en wat snoep gekocht voor de Sayoeni’s (of hoe je dat ook schrijft). In het vliegtuig zit een grote groep mensen die zo te zien Syrische vluchtelingen zijn. De vlucht verloopt voorspoedig. Koffers duurt even en dan zijn we heel blij Saartje te zien staan in de aankomsthal. Lekker naar huis. Vanavond ook nog Wampie opgehaald die luid joelend laat blijken dat ze blij is om weer naar huis te gaan. In haar enthousiasme springt ze direct op de achterbank wat nou weer net niet de bedoeling is.

Geschreven door Irmasreisdagboek