Vanochtend vrij te besteden in Melbourne. Mooi weer vandaag dus dat is lekker.

We lopen eerst naar de Carlton Gardens waar ook het Royal Exhibition Building staat, een joekel van een gebouw. Mooi park met oude bomen en mooie plantvakken. Daarna richting Parliament House en de Fitzroy Gardens. Ook al mooi. Je snapt niet waar ze hier het geld vandaan halen om al die enorme parken zo mooi van te onderhouden. Er staat een kitscherig huisje met 2 verklede mensjes in het park. Heet het Cook house en daar willen ze dan weer wel geld voor hebben. Gek hoor.
Bij het visitor centre koffie gedronken. Paul bestelt een Breakfast toast met een vreemde combinatie van ingrediënten: gruyerekaas, aioli, gecaramelliseerde ui en ei. Het eindoordeel was dat het een rare combinatie was! Dus...

Doorgelopen richting centrum. Graffiti kunst op muren in de AC/DC lane en Hosierlane bekeken. Grappig wel.
Langs Flinders street, Federation Square en de boulevard bij de Yara rivier gelopen.
Vooral omdat we hoge nood hebben, gaan we naar binnen bij een leuk horeca tentje. De jongen die ons helpt vraagt meteen of we Hollanders zijn. Hij blijkt zelf een Nederlander die hier tijdelijk werkt. Volgens hem hebben we geluk met het weer: de voorgaande dagen heeft het kennelijk geregend.
Nog wat rondgelopen en dan weer terug richting het hotel waar de bus klaar staat voor vertrek.
Het oudere Belgische vrouwtje (Magda) is kennelijk bekaf. Ze gaat meteen zitten en gaat bij de volgende stops nauwelijks naar buiten. Met haar 78 jaar is dat ook niet zo gek.
In de bus besluit degene die naast Angie zit een CD met ABBA liedjes op te zetten. Valt niet bij iedereen in goede aarde maar het relletje wordt gesust door de volumeknop naar beneden te draaien.

We stoppen bij een klein plaatsje waar ene Ned Kelly bij een vuurgevecht is aangehouden. De meningen zijn nog steeds verdeeld of hij nu een boef of held was. In ieder geval probeert het hele dorpje 150 jaar later nog steeds geld aan hem te verdienen. Zijn laatste woorden voor hij werd opgeknoopt waren : such is life.
Schijnt hier een geliefde spreuk te zijn.

Een eindje verder is ons overnachtingshotel in Beechworth: een klein dorpje vlakbij de bergen. Is wel geinig met veel (nep) oude huisjes en ook veel plaquettes over Ned Kelly. Is hier lokaal in ieder geval een grote held.
We eten lekker bij een Chinees restaurant.

Geschreven door Irmasreisdagboek