Door het straatkabaal niet heel veel geslapen maar toch werd ik al voor 7 uur wakker. Tussen onze kamer en die van de buurman zit alleen een tussendeur. Daardoor lijkt het de beste man naast ons ligt. Gelukkig snurkt hij maar een klein beetje.

We ontbijten bij een tentje verderop in de straat. Het meisje dat ons helpt, wordt helemaal enthousiast als ze hoort dat we uit Nederland komen. Haar moeder blijkt ook Nederlands te zijn en ze is er wel eens op vakantie geweest. Grappig. Ze vertelt dat haar zus kort geleden naar Amsterdam is verhuisd.

We gaan naar het Te Papa museum, een erg mooi museum met een wat vreemde combinatie van tentoonstellingen. Zo is er een groot deel over de slag bij Gallipoli in 1915 maar er is ook kunst en een afdeling over Maori cultuur.
Buiten is een groentemarkt waar ook food trucks staan. We kopen er een klein bordje met paella.

Terug naar het hotel. Onderweg komen we de groep mannen tegen die gisteren in ons hotel met raar haar rondliepen. Inmiddels zijn ze allemaal compleet kaal geschoren. En volledig in de lorum zo te zien. Later begrijpen we van Clarissa dat de groep voor behoorlijk wat overlast heeft gezorgd in het hotel. Een had er genoegen in geschapen om voor haar deuropening zijn broek naar beneden te laten zakken. Stoerdoenerij voor zijn maten ongetwijfeld. Een groep rugbyers uit Zuid Amerika geloof ik.

Circa kwart voor drie vertrekt de Interislander veerboot naar het Zuidereiland. De typische veerboot sfeer met vieze patat en vieze toiletten. Dit gecombineerd met vies weer (maken we dat ook eens mee) maakt het plaatje compleet. Het was vanochtend nog redelijk weer maar nu wordt de bewolking zwaarder en vallen er af en toe wat spetters. Gekleed met een extra vest en jas is het nog steeds onaangenaam op het dek en nemen we positie in aan een tafeltje aan het (vieze) raam in het restaurantgedeelte. De aldaar genuttigde fish en chips is zo smakeloos dat zelfs Paul het niet wil opeten. Ik dan weer wel maar dat is uit pure verveling.

Als we dichtbij het Zuidereiland varen zien we opeens een groep dolfijnen. Blijven toch geweldige beesten om te zien. Het binnenvaren van de fjorden is ook leuk om te zien.
Rond 6 uur komen we aan, halen de bagage van de bagageband en stappen in de bus. Een oud model waarbij ze te veel stoelen hebben gemaakt waardoor iedereen krap zit. Levert al vrij snel irritatie op tussen Dirk (Wieringermeer) en Eef die niet geheel tot genoegen een tweezits bankje moeten delen.

De rit door de bergen is mooi maar het kost me moeite de ogen open te houden. Rond 9 uur zijn we bij het hotel in Nelson. Helaas staat er nergens een WiFi wachtwoord en de receptie is al gesloten als we het daar willen navragen. Mijn telefoon herkent gelukkig een onbeveiligd netwerk maar de andere apparaten doen daar niet aan.

Geschreven door Irmasreisdagboek