We staan om 6 uur op vanwege de zonsopkomst en vanwege de wandeling die we om 7.30 uur aanvangen. De zonsopkomst is bijzonder mooi. Vooral aan onze linkerkant zien we de besneeuwde bergtoppen van de Himalaya. De zon schijnt uitbundig en is het is ruim warmer dan gisteravond.

De wandeling is super met mooie uitzichten op de hellingen, bloesem van de perenbomen, bergtoppen enz. We lopen door piepkleine dorpjes waar de geiten, honden en kippen rondscharrelen. Als Ab en Paul moeten plassen, schieten ze de toilet bij een huisje binnen. Omdat het zaterdag is, is iedereen vrij en hangen er veel mensen rond. We komen langs een offerplaats waar net een geit een kopje kleiner gemaakt is. Zijn bloedende kop wordt weggedragen terwijl er kokend water over het lichaam wordt gegooid om de huid er makkelijk af te kunnen stropen. Arm beest.
Niet veel later komen we langs een ceremonie vanwege een overlijden. Daarbij wordt de alcohol ondanks het vroege tijdstip niet geschuwd. Zelfgestookt van tarwe danwel gerst. Onze gids Robin koopt voor zichzelf ook een fles van het witte goedje met circa 50% alcohol. Even ben ik bang dat hij wil dat we er ook iets van drinken maar dat blijft me gelukkig bespaard. Hij wil het vanavond lekker zelf gaan drinken en verheugt zich daar zichtbaar op. Vreemd genoeg heeft hij tijdens de wandeling ook een groot pak met verse eieren gekocht. Veel lekkerder dan die in de winkel volgens hem.
Ergens bij een kruispunt treffen we de bus met de rest van het gezelschap. Op naar Bhaktapur waar we eerst gaan inchecken in het hotel. Dat is een tophotel met een kamer als een balzaal. Enorm mooi. We hebben zelfs een vensterbank met zitkussens in een erker met mooi houtsnijwerk en er staan koekjes en fruit.

Eind van de ochtend rijden we naar een schilderachtig plaatsje, Panathinaikos. Onbegrijpelijk dat hier verder geen toeristen te zien zijn. Dit is zo de moeite waard. Oude huizen met gedetailleerd houtsnijwerk, een eendenkwekerij en een mooi tempeltje ingebed tussen 2 kleine rivieren. Hier ook weer van die vierkante plateaus voor crematies die op dit moment niet gebruikt werden. Onze Belgische reisgenoten gaan weer los in een winkeltje. Als anderen in het busje terug zien wat ze gekocht hebben willen ze terug om iets vergelijkbaars te kopen maar daar is geen tijd meer voor. De dag erna wordt de busboy erop uitgestuurd om alsnog voor ze te kijken.

We lunchen onderweg bij een luxe hotel met een mooi uitzicht.
Daarna via onbegrijpelijk slechte en smalle bergweggetjes naar het klooster en de stoepa van Namo Buddha, een pelgrimsoord. De rit zou niet misstaan in het tv-programma Dangerous Roads. We kijken bij een meditatiesessie in het klooster waarbij de jongens mantra’s moeten zingen maar vooral onderling aan het klieren zijn. De omgeving en klooster zijn de moeite van de bergrit zeker waard. Ook hier weer bloeiende perenbloesem en machtige uitzichten. De weg naar beneden is weer even spannend als de heenweg en ik ben blij als we weer asfalt zien. Rond 6 uur terug in het hotel. Wat gegeten en dan vallen mijn oogjes dicht.

Geschreven door Irmasreisdagboek