We vertrekken vroeg. Zo vroeg dat we geen inkopen kunnen doen en voor het ontbijt afhankelijk zijn van de ontbijtkoek die Diede heeft meegegeven.
Bij de bus ontstaat wat commotie bij de verdeling van de stoelen. Angie vraagt of iedereen 1 rij wil opschuiven. Op zich niet ingewikkeld maar 1 stel weigert naar achteren te schuiven en dat levert een boel gekrakeel op.
We rijden een uurtje door een bergachtig gebied The Grampians. Heel wat anders dan de kaarsrechte wegen door een vlak en dor landschap zoals waar we gisteren doorheen reden. Nu bocht na bocht op steile hellingen met de hoop dat Angie weet wat ze doet. En gelukkig is dat zo.

Het weer werkt vandaag niet mee. Het is bewolkt en af en toe valt er miezerregen uit de lucht. Wat wel meevalt is het aantal kangoeroes die we spotten. Eerst een enkeling maar als snel een behoorlijk aantal. Kennelijk het voordeel van het mindere weer. Bij warmte zoeken ze verkoeling onder bomen en zie je ze niet. Nu staan ze gewoon in het open veld langs de weg. Geinig hoor. Zeker als ze ook een kleine Joey in de buidel hebben zitten.
Dik tevreden ben ik.

We stoppen bij Mackenzie Falls waar je verschillende wandelingen kan maken. Mooie omgeving, leuke waterval en lekker wandelen.
Terug in de bus. De animositeit van de stoelendans lijkt te zijn verdwenen en de stemming is weer opperbest.
De volgende stop is al heel snel. Opnieuw een uitkijkpunt, nu bij Reids Lookout en The Balconies. Het zal vast mooi zijn maar door de laaghangende bewolking wordt het niet aan ons geopenbaard. Zucht.
Wel zien we onderweg een eigenwijze Walibi die niet van zins is zijn voorkeursstek voor ons te verlaten. Tenslotte spotten we nog een tweetal Gang Gang Cockatoos. Het mannetje is heel herkenbaar aan zijn rode kop. Schijnt ook hier bijzonder te zijn om te zien dus we zijn helemaal blij. Een andere reisgenoot had toevallig gisteren uitgebreid vertelt hoe duur die vogels in Nederland zijn: 25.000 euro geloof ik. De beste man bleek enige obsessie met vogels en vooral hun prijzen te hebben want ging hier nog geruime tijd verder op in.

Dan weer instappen. De lucht klaart gelukkig op. We stoppen in een toeristenplaatsje: Halls Gap en lunchen daar. Eindelijk een leuk tentje alwaar ik een broodje Falafel bestel. We lopen er nog wat rond. Is een erg mooie omgeving. Het is te snappen dat er hier veel toeristen komen. Angie laat ons nog zien waar het vakantiehuisje van haar familie staat. Blijkt een soort legerloods te zijn die betere tijden heeft gekend en inmiddels is omringd door ruim luxere vakantie stulpjes.

Op naar Mount Rouse, een oude vulkaan (nou ja, vulkaantje) waar we naar een uitkijkpunt wandelen. Een of andere goochem vond het logisch om het wandelpad eerst helling af aan te leggen zodat je vervolgens weer een takke eind omhoog moest klauteren. Amechtig belanden we eindelijk boven alwaar gelukkig een bankje tot onzer beschikking staat om uit te rusten. Nou nou, poeh poeh. Na ons zien we ook onze reisgenoten verhit boven aankomen. Dat is dan wel weer heel grappig om te zien.

Op naar de volgende stop: Port Fairy. Aan de kust, onstuimige golven, een eilandje met een pinguïn broedkolonie (vandaag helaas niet thuis) en andere geinige vogels zoals ibissen. Lekker uitgezwaaid aan het strand.

De laatste tussenstop is nog leuker omdat we daar ook Koala's zien. Het is in Tower Hill park en fantastisch. Wat een schattige beesten. De meeste slapen maar eentje is lekker aan het eten. Niet verwacht dat we die daadwerkelijk zouden gaan zien in het wild maar wel dus.
Als we dan ook nog bijna tegen 2 emoes opbotsen is mijn dag helemaal goed. Oh ja, ook nog twee kangoeroes met 1 Joey in de buidel gezien vlakbij het pad waarop wij liepen.

Begin van de avond komen we aan in Warrnambool een kustplaatsje. Ontbijt ingeslagen bij de supermarkt en lekker Thais gegeten. Al met al een topdag, maar nu is de Klotsers moe.

Geschreven door Irmasreisdagboek