Hoihoi!

Mijn eerste dag dacht ik te beginnen met het gratis ontbijt dat naar mijn weten het tot half 11 was maar blijkbaar tot half 10, wat ik dus net had gemist. Gelukkig kon ik nog een paar sneetjes brood krijgen die ik maar droog naar binnen heb gewerkt. Daarna besloot ik wat sightseeing te doen. Ik ben naar het Ho Chi Minh museum gegaan om wat cultuur op te doen en heb daarna een boek gelezen in de Botanic Gardens. Op de terugweg ben ik nog bij een tempel op een grote brug geweest waar ik helaas met mijn korte broek niet naar binnen mocht. Rond 3 uur was ik weer terug in het hostel. 4 Duitse jongens uit mijn kamer vroegen me toen of ik goed had geslapen, blijkbaar had ik namelijk lopen praten in mijn slaap. Ze hadden heel aandachtig naar me gekeken wat een tikkeltje ongemakkelijk was, maarja ik heb er helaas geen contole over. Ook raakte ik in gesprek met een Nederlandse jongen uit Doetichem die het hele zuiden al had gedaan dus hier kreeg ik wederom wat goede tips. Om 6 uur ben ik met hun naar de gratis beerpong van het hostel gegaan en hebben we daarna wat gegeten ergens. En eigenlijk vanaf dat moment ben ik nog steeds met de 4 Duitse jongens. De volgende dag hebben we vrij weinig gedaan behalve dat ik naar de waterpuppetshow ben gegaan met de Nederlandse jongen en een Duitser. Hier werd door locals Vietname muziek gespeeld terwijl er ondertussen een poppenspel in water bezig was, een leuke ervaring. Op de terugweg hebben de Nederlandse jongen en ik nog wat geshopt op de weekendmarkt. Ik heb hier een leuke lange broek gekocht die eigenlijk elke backpacker wel heeft. De dag daarna was het tijd om Hanoi te verlaten. Samen met 6 Duitse jongens heb ik de trein gepakt naar de kust waar vandaan we een ferry pakte naar Cat Ba Island. Voor we naar het eiland gingen nam 1 Duitser weer de trein terug waardoor ik er met vijf overbleef. Op het eiland aangekomen moesten we nog een slaapplek zoeken wat lastiger bleek dan gedacht. Het was namelijk zaterdagavond en blijkbaar was de schoolvakantie net begonnen. Elk hostel en hotel zat volledig volgeboekt. Bij een hostel hadden ze uiteindelijk nog 1 bedje vrij en waren ze bereid om nog 2 matrasjes op de grond te leggen. Met z'n 6en hebben we dus 3 bedden gedeeld uiteindelijk, een grappige ervaring. In de avond zijn we ergens wat gaan eten en daarna in een bar gaan poolen. We begonnen tegen elkaar te poolen en uiteindelijk namen we het omstebeurt op tegen een lokale jongen die onwijs goed was. Toen in nog 3 ballen over had en hij nog 1 wilde hij ruilen van kleur, waardoor ik uiteindelijk als enige heb kunnen winnen van hem. Ook liepen er wat kinderen rond in de bar waar we mee hebben gespeeld en grapjes mee uithaalde, het is leuk om proberen te communiceren zonder dat je dezelfde taal spreekt.

De volgende ochtend besloten we optijd op te staan om naar de haven te gaan. Hier hebben we voor 4 uur een vissersboot gehuurt die ons de mooiste plekjes om het eiland heeft laten zien. Zo af en toe stopte we ergens op bij een mooi strand te zwemmen, het was een heerlijke relaxte ochtend. Om 12 uur waren we terug omdat we de ferry terug wilde nemen om half 1, dit hebben we helaas niet gered omdat we allemaal veelste veel honger hadden en dus besloten om te gaan eten. Uiteindelijk bleek dat de ferrys voor de hele dag al uitverkocht waren, wat betekende dat we nog een nacht moesten blijven. Dit keer was er in een hostel wel plek waardoor we allemaal ons eigen bed hadden. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan en de ferry en bussen voor de volgende dag geboekt. We moesten namelijk terug naar Hanoi omdat onze grote backpacks daar nog waren en vanaf daar namen we gelijk dezelfde avond een nachtbus naar het zuiden, naar Phong Nha. De nachtbussen hier in Vietnam zijn echt top! Je hebt een stoel waarbij je bijna compleet ligt, wifi, een zacht dekentje en prioriteit nummer 1: airco! We hebben dus uiteindelijk nog best oke geslapen. We kwamen wel om 4 uur 's ochtends al aan bij het hostel, waar we gelukkig gebruik mochten maken van de hangmatten waarin je nog een beetje door kon slapen. Om 7 uur kon je er ook ontbijten en ging het zwembad open. Terwijl de Duitse jongens rustig aan het chillen waren de hele dag, moest ik toch echt beginnen met het maken van mijn matchting voor de universiteit. De matching bestaat uit het lezen van 80 paginas, 90 minuten hoorcolleges kijken en super veel vragen beantwoorden, wat me in totaal 15 uur zou kosten. Toen we om 12 uur in onze kamer konden hebben we eerst even een lang dutje gedaan terwijl er geen airco was, en het slapen in een warme kamer is echt het ergste wat er is.

Phong Nha staat bekent om alle caves. Dus de volgende ochtend hebben we scooters gehuurd, ondanks de slechte kwaliteit, en zijn we naar Paradise Cave gereden. Het was nog wel een stukje lopen om bij de cave te komen maar het was het wel waard, de grot was enorm groot en mooi. Daarna reden we naar de 'Pub with the cold beer' aan de rivier. Hier kan de je eigen kip schieten die ze dan voor je bereiden, wat wij uiteindelijk niet hebben gedaan. Er was een meisje van 11 jaar, Tama, die eigenlijk alles deed. Ze sprak verassend goed engels en hielp ons overal mee. Ze vroeg of we tegen haar wilde poolen, wat Simon en ik wel wilde. Simon en ik zijn eigenlijk altijd samen een team met pool, en we verliezen bijna altijd. En dit leek ons de kans om een keertje te winnen.. Maar niks is minder waar, ze bleek super goed te zijn en heeft ons gewoon ingemaakt. Om ons verlies te verwerken gingen we tijdens de zonsondergang de rivier op met tubes om een beetje rond te dobberen. Daarna kochten de jongens een pakje sigaretten bij Tama, die voorlas dat op de verpakking stond day roken dodelijk is en dat dit dus hun laatste pakje moest zijn, daarna moesten ze stoppen. Het is mooi om te zien dat een meisje van 11 jaar in Azie zo slim is en goed in engels, wat haar zoveel meer kansen geeft in de toekomst.

De volgende dag zijn we naar de Phong Nha cave geweest, waarbij je voor 3 uur op een boot zit die je de cave in vaart. De jongens besloten bij de ingang hele gekke kinder brilletjes te kopen waar we uiteindelijk veel lol om hebben gehad. De rest van de dag hebben we rond het zwembad doorgebracht, waarna we aan het einde van de middag nog van hostel zijn verwisselen omdat er geen plaats meer was in ons eerste hostel. Ons plan was om de volgende dag om 7 uur 's ochtends de bus naar Hué te nemen, maar we wilden nog naar de Botanic Gardens waar een waterval was waardoor we de bus om 3 uur hebben genomen. Hierdoor kwamen we wel pas om 8 uur aan in Hué en we hadden nog geen hostel geboekt. Maar zoals altijd was eten onze eerste prioriteit eten. En zo belandde we in uiteindelijk een veelste duur Indisch restaurant waar we chicken massala hebben gegeten. Met volle magen liepen we rond en vroegen we bij wat hostels rond. Bij een hostel zeiden we dat het bij de buren goedkoper was dus we daarheen gingen, waarna ze de prijs voor ons naar beneden hadden gezet. Ze willen natuurlijk 5 backpackers die voor een korte nacht komen niet mislopen. En kort was de nacht zeker, om 6 uur ging de wekker. We hadden namelijk een drukke dag op de planning staan; met gehuurde motorbikes naar Hoi An rijden, zo'n 165 kilometer verderop. Maar eerst besloten we in de ochtend nog naar het Ancient Citadel te gaan waar allemaal mooie oude gebouwen en tempels te vinden zijn. Nomaal besteden mensen hier zo'n 3 uur, maar wij zijn er in 45 min door heen gehaast. Eenmaal op de motorbikes zijn we de eerste 50 km snel doorgereden, tot we bij de 'Elephant Springs' aankwamen. En omdat het zoals altijd bloedheet was verlangde we allemaal ernaar een duik in water te nemen. Het zag er echt geweldig uit, een combinatie tussen natuurlijke rotsen tussen de bergen en het door mensen afgebakende zwemgedeelte. We hebben van rotsen afgegleden, een gevecht (2 mensen op de nek van de anderen) gehouden waarbij we aangemoedigt werden door locale kinderen en zoals altijd wilde allemaal aziaten met ons op de foto. We zouden daar zo de hele dag door kunnen brengen, maar we moesten door. Onze volgende stop was lunchen op het strand bij Lang Co Bay. Terwijl een van de Duitsers uitpakte met kreeft en kokosnoot, hield ik het netjes bij mijn fried rice. Vanaf daar begon de bekende 'Hai Van Pass' die door de bergen en de grootste stad van Vietnam, Da Nang, voert. Je komt echt ogen tekort, want alles is zo mooi om je heen maar ondertussen moet je nog wel goed focussen op de weg. Toen we in Da Nang reden was er een miscommunicatie waardoor 1 scooter de andere kant op ging en we hun ook niet meer konden vinden. De laatste 50 km hebben we dus zonder hun gereden en aan het einde bij de scooterverhuur zaten ze rustig te wachten en een goede review te schrijven voor een gratis biertje. We hadden nog geen hostel geboekt dus werden naar een homestay gebracht in de hoop dat ze plaats hadden. Ze bleken alleen nog een 2 persoonskamer te hebben. Omdat een van de jongens de hele dag al aan t overgeven was hebben we hem gelijk die kamer gegeven. De familie was heel meedenkent en heeft voor mij toen een matras op de grond gelegt. De andere 2 jongens werden naar een ander homestay gebracht en de volgende ochtend werden ze daar weer opgepikt omdat er dan weer een kamer vrij was. De volgende ochtend ontbeten we bij de homestay en dit bleek een goede keuze. Voor nog geen 2 euro kreeg je 2/3 pistoletjes, 3 gekookt/gebakken eieren, fruit en verse sapjes. Na het ontbijt zijn we op onze gratis fietsen naar het centrum gefietst omdat de jongens een pak wilde laten maken. Na alle stofjes te hebben uitgezocht werden ze allemaal grondig gemeten en dezelfde middag mochten we alweer terug komen om te passen. Leuk om ze een keer zo netjes te zien in plaats van in zomerkleding.

We zijn uiteindelijk 3 nachten in Hoi An gebleven waar we uitstekend werden verzorgt door de familie. We hebben alleen niet zoveel gedaan omdat het overdag echt 38 graden was en je dus snakte naar airconditioning. Op de laatste avond hield de familie een feestje voor de gasten. Er was een ouder Nieuw-Zeelands stel, een Amerikaans gezin met 2 kinderen van mijn leeftijd en 2 Chinezen. We kregen 2 lokale gerecht die echt onwijs lekker waren! Ook werden we ruimschoots van bier voorzien door het hoofd van de familie. En de avond was niet compleet zonder de zelfgemaakte bananenwijn, die je gerust een sterke likeur kan noemen. Het is dan ook zeker gezellige avond geworden. De ultieme Vietname ervaring.

De volgende dag namen we de nachtbus naar Nha Trang. Hier hebben we de dag doorgebracht op het strand, alweer mijn laatste dag in Vietnam. We hebben bij een veelste duur strandtentje gegeten en gespeeld op de opblaastoestellen in het water. Om 6 uur was het toen tijd om afscheid te nemen. Samen met nog 1 Duitse jongen nam ik namelijk opnieuw een nachtbus, dit keer naar mijn eindbestemming Saigon/ Ho Chi Minh. Afscheid nemen blijft een raar fenomeen wanneer je 2 weken non-stop met elkaar het opgetrokken. Maar ik weet zeker dat ik ze nog een keer ga zien, waar dan ook.

Op mijn laatste ochtend in Vietnam ben ik met Jonas wat sightseeing gaan doen. We waren gelijk bij openingstijd bij het war museum. Hier hebben we uiteindelijk 2 uur gespendeerd. Het was heel indrukwekkend. Wat de Amerikanen de Vitnamezen hebben aangedaan tijdens de oorlog is echt afschuwelijk. Niet allren alle gruwelijke mishandeltechnieken maar ook het verspreiden van chemische bommen wat ervoor zorgt dat er nog steeds kinderen met aandoeningen geboren worden. De verhalen zullen me nog lang bij blijven. Na het museum zijn we langs het paleis gelopen maar die was niet zo indrukwekkend. Na wat eten zijn we naar een grote markthal gegaan waar we nog wat souvenirs hebben gekocht. We verloren de tijd uit het oog waardoor ik uiteindelijk nog heb moeten haasten om mijn spullen te halen en de bus naar het vliegveld te nemen. Op het vliegveld liep het inchecken coor het eerst een keer gesmeerd waardoor ik nog zeeën van tijd had na de douane. Helemaal nadat mijn vlucht een uur werd vertraagd.

Als ik terug kijk op Vietnam kan ik gerust zeggen dat ik verliefd geworden ben op dit land. Ondanks alle toerisme kan je nog zoveel van de cultuur merken. De bevolking is behulpzaam en de natuur is wonderschoon. Helaas heb ik nog niet eens de helft gezien waardoor ik zeker een keer ga terug komen!

Nu nog een paar dagen doorbrengen in Hong Kong en dan op naar huis!

Groetjes vanuit de lucht

Geschreven door Iris.australie