24-05-2017

Hey!

We zijn inmiddels 10 dagen in Thailand. In het begin zijn we 3 dagen in Bangkok gebleven waar we vooral in het hostel zijn geweest om de rest van de reis te plannen. Het viel ons op dat overal op straat een foto van de oude president stond met bloemen erbij. Na wat research kwam ik erachter dat het koningshuis heel belangrijk is in Thailand en dat als je iets negatiefs over ze zegt je grote problemen hebt. De president die overal afgebeeld staat is eind vorig jaar op 88 jarige leeftijd is overleden, nadat hij voor 70 jaar president was geweest. Ze besloten toen een jaar van nationale rouw in te voeren en pas daarna word zijn zoon officiel president.

Op maandag 15 mei hebben we toen de nachttrein genomen naar Chiang Mai, in het noorden. Om half 8 stapte we in de trein en na een uurtje werden onze bedden opgemaakt en konden we zo gaan slapen. We hadden de 2 bovenste bedden omdat die goedkoper waren, en onder ons sliep een jong stel uit Amsterdam. Ik heb wonderbaarlijk goed kunnen slapen en toen ik wakker werd waren we alweer bijna bij onze eindbestemming. Vanaf het station namen we een taxi naar het hostel waar we zouden slapen. De chauffeur kon het adres alleen niet vinden en de naam van het hostel leek niemand te kennen. Toen we het eindelijk gevonden hadden bleek dat ik de verkeerde data had geboekt... Ik had geen rekening met de nachttrein gehouden waardoor ik een nacht te vroeg had geboekt. En omdat we de dag daarvoor dus niet op kwamen dagen had ze iemand anders in onze kamer gezet. Opzoek naar een nieuw hostel dus. Uiteindelijk hebben we een fijn hostel gevonden die ook nog eens goedkoper was, geluk bij een ongeluk. In de avond besloten we naar de nightmarket te gaan iets verderop. Dit bleek een groot succes, overdekt waren er allemaal souvenir- en eetkraampjes. Van elke kraampje wilde we wel iets kopen maar we hielden ons in.

In Chiang Mai schijnen zo'n 300 tempels te zijn, dus de volgende dag was ons plan om fietsen te huren en zoveel mogelijk tempels te bezoeken. Toen we wakker werden regende het alleen keihard, wat roet in het eten gooide. We raakte in gespek met een jongen uit Nieuw-Zeeland die ook in onze kamer sliep, met hem besloten we ergens te gaan ontbijten. Na het ontbijt hadden we een filmpje opgezet en daarna besloten we ondanks te regen een rondje te lopen langs wat tempels. In de avond gingen we natuurlijk weer naar de nightmarket! Eline was goed voorbereid en had een regenjas meegenomen, en omdat ik niet doorweekt wilde worden heb ik een plastic poncho van 40 cent gekocht bij de 7eleven. Vanwege de regen waren niet alle kraampjes uitgestald die avond en de verkopers die er wel waren bleken niet zoveel zin te hebben om te onderhandelen. En als arme backpackers weigeren we natuurlijk de volledige prijs te betalen ;)

Na 3 dagen in Chiang Mai te zijn geweest, vervolgde we onze reis naar Pai. Om hier te komen moesten we voor 4 uur lang in een minibusje zitten terwijl we over een bergweg met 673 bochten reden. Gelukkig hadden we een trage chauffeur en zat ik voorin zodat ik uiteindelijk niet misselijk ben geworden. In Pai aangekomen gingen we op zoek naar onze verblijfsplaats, een hutje aan de rivier. Het hutje mag je gerust primitief noemen, er lagen twee dunne matrasjes op de houtje planken, er was een kleine ventilator die het koel zou moeten houden en we hadden geen muskietennet terwijl er aan alle kanten insecten naar binnen konden. Maarja het was de goedkoopste accomodatie dus daar moet je wat voor over hebben. De eerste dag besloten we naar het zwembad te gaan voor wat afkoeling. Hier kwamen we twee Nederlandse meisjes tegen waarvan eentje een gat in haar been had van een scooter ongeluk de dag ervoor. Niet heel fijn om te zien, ook aangezien we van plan waren de dag daarna ook een scooter te huren... We besloten hier echter wel mee door te gaan. Om 7 uur stonden we op omdat volgens het weerbericht het om 2 uur zou gaan regenen en we dan voor die tijd zoveel mogelijk wilden zien. We besloten samen op een scooter te gaan. Bij het verhuurbedrijf vroegen ze of we al eerder hadden gereden waar ik me doorheen blufte, heb een keer op mn zusjes scooter gereden maar dat stelde niet zoveel voor. Toen de man me de scooter gaf vroeg ik dan ook of hij me een snelcursus wilde geven. Het bleek makkelijker dan verwacht. Een paar meter verderop vroeg toen een jongen of ik hem ook kon uitleggen hoe je een scooter moet starten. Toen zijn we naar een benzinestation gereden om de tank vol te gooien, hier kwamen we de jongen weer tegen en aqngezien hij niet echt wist waar hij allemaal heen wilde besloten we met hem optrekken die dag. Tot onze verrassing bleek hij uit Nederland, om precies te zijn, Zeewolde te komen! En Eline had zelfs gemeenschappelijke vrienden met hem, wat is de wereld toch klein.

Onze eerste stop was een waterval, niet heel spectaculair omdat er niet zoveel watertoevoer was. We zijn dan ook vrij snel weer door gereden, naar de hot springs. Hier hebben we natuurlijk een duik genomen in het warme water. Ook was er een Koreaanse man met zijn 2 kinderen, een meisje en een jongentje. Het meisje vond Eline wel interessant en ging dan ook met een steen 'tekeningen' maken op haar gezicht. Later kwam het jongetje er ook bij, hij ging gezellig naakt op Arie z'n rug zitten. Toen het meisje met Eline klaar was moesten Arie en ik er ook aan geloven, ze gaf ons stenen in onze handen die we niet mochten laten vallen. Ze deed een hele reeds aan handelingen voor we pas weer mochten gaan. Waarschijnlijk probeerde ze een ceremonie die ze eerder had gezien na te doen. Tijd om door te gaan, naar de Lod Cave. Om hier te komen hebben we een lange weg met onwijs veel bochten gereden. Eline had niet zo'n zin om te rijden dus Arie en ik gingen zo hard mogelijk door de bochten, wat een heerlijk gevoel. Eline em ik besloten onze scooter Nancy te noemen en Arie zijn scooter heette Fred. Bij de ingang van de cave besloten we eerst een hapje te eten, daarna kregen we een gids die met ons meeging de grot in. Hij wees verschillende stilagmieten, stilactieten en figuren zoals een olifant aan. Toen we op het punt stonden om terug te gaan kwamen we 4 Canadese jongens tegen die Arie kende van zijn hostel in Chiang Mai. Ondanks dat die jongens eerder vertrokken en wij opnieuw moesten tanken haalde we ze onderweg alsnog in. Aan het einde gingen we op een mooie rechte weg met 100 km per uur naar beneden. Het was echt genieten, de leukste dag tot nu toe! En dan waren we nog lang niet klaar met de dag. We gingen namelijk nog door in het zuiden van Pai. Eerst een waterval, toen naar een grote witte boeddha op de berg en tot slot bekeken we de zonsondergang bij de Pai Canyon (kleine versie van de Grand Canyon). Op de weg terug zijn we nog bij de Memorial Bridge gestopt en toen waren we na 10 uur op de scooter wel toe aan een douche. We besloten weer op te splitten en na het douchen af te spreken om ergens wat te eten. Na het eten kwamen we de Canadese jongens tegen en hebben we met hun nog een cocktailtje gedronken. Het was een lange, avontuurlijke, zonnige, geweldige dag!

De volgende ochtend hebben we na het ontbijt nog een rondje gereden, de scooters ingeleverd en zijn we in de bus gestapt terug naar Chiang Mai, samen met Arie, de Nederlandse jongen. Het was inmiddels alweer zondag en dan is er een speciale Sunday Market, waar we natuurlijk heen zijn gegaan. We hebben hier wafels gegeten, fruitshakes gedonken en slippers gekocht, aangezien mijn andere slippers na 4 dagen al uit elkaar vielen. De volgende dag besloten we wat uit te slapen omdat we wat drukke dagen gehad hadden. Om 11 uur checkte we uit en besloten we te gaan bowlen! Onderweg heeft Arie bij een electronicazaak nog een speaker gekocht en hebben we ontbeten/gelucht. Het begin van het bowlen ging bij mij verrassend goed, in tegenstelling tot Eline die in een paar beurten niks had geraakt. Het eerste potje hadden Arie en ik dan ook met een gelijke stand gewonnen. Het tweede potje begon Arie ineens allemaal strikes te gooien waardoor hij erg uitliep. En het laatste potje gingen Eline en ik de heletijd gelijk op, tot ze in de laatste beurten besloot om een spare en strike te gooien waardoor ze mij, en zelfs Arie ineens voorbij ging! Wat een comeback. Na het bowlen namen we een tuktuk naar de Burger King omdat de sundaes daar in de aanbieding waren. Toen we terug in het hostel kwamen hebben we nog snel wat muziek en films gedownload en wat eten gehaald, om 6 uur werden we namelijk op gehaald door een bus. Het was een 11 uur durende reis naar Bangkok waarin we amper tot niet hebben kunnen slapen. Ik kon nog liggen op 2 stoelen waarop iemand die langs liep zei 'i wish i was that short'. Maar dit bleek minder comfortabel dan het eruit zag, de armleuning viel telkens op m'n hoofd en ik kon mijn benen nergens kwijt. Toen we om 5 uur 's ochtends aankwamen in Bangkok waren we dan ook allemaal gaar. En omdat we de nacht daarna weer een nachtbus hadden geboekt om naar het zuiden te gaan, hadden we geen plek om overdag te zijn. We besloten opzoek te gaan naar een hostel waar we voor een nacht zouden betalen maar er dan overdag zouden kunnen slapen. De kamer die we uiteindelijk vonden bleek geen airconditioning te hebben, alleen eem ventilator die niet heel veel hielp. Na een half koude douche besloten we toch ons bed in te duiken maar het lukte Eline en ik echt niet om in slaap te komen in die sauna. Na een tijdje besloten we om een film te gaan kijken. En omdat Eline en ik geen zin hadden om fatsoenlijke kleding aan te doen maar we wel zin in een ijsje hadden was Arie zo lief om magnums voor ons te halen. Rond 4 uur was het tijd om ons voor te bereiden op weer een lange busreis. Vol goeie tegenzin begonnen we hieraan, wederom hebben we amper kunnen slapen. Ik heb wel verder gewerkt aan mijn fotoboek over Australië die ik af wil hebben voor ik thuis kom. Om 3 uur 's nachts kwamen we aan bij de pier in Chumphon. Vanaf hier vertrok om 7 uur de eerste ferry naar het eiland Koh Tao. Nog meer wachten dus. De rest van de dag hebben we op een mooi strand met helder blauw water doorgebracht, we hadden het slechter kunnen treffen.

Aankomende 2 weken hebben we verschillende eilanden op de planning staan waarna ik op 7 juni vanaf Bangkok naar het noorden van Vietnam vlieg! En over 1 maand en 1 dag ben ik dan na bijna een half jaar weer thuis. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien maar ik kijk ook uit naar alle dingen die ik tot die tijd nog ga meemaken!

Groetjes vanaf een paradijsje

Geschreven door Iris.australie