10-04-2017

Hey!

Het is inmiddels alweer een week geleden dat we van de boot af kwamen waar we 3 dagen vanaf hebben gedoken. Ik zal jullie meenemen in hoe de dagen op de boot eruit zagen.

Op vrijdag 31 maart moesten we om 7 uur 's ochtends verzamelen bij de duikshop waarvan we met een busje naar de haven gingen. In totaal hebben we op de eerste boot 2 uur gezeten. Het grootste deel hiervan heb ik slapend doorgebracht. Toen we bij de boot 'Kangaroo Explorer' aankwamen was ik onwijs zeeziek, iets wat ik helaas van mn moeder heb geerft. Na een rondleiding op de boot kregen we lunch. We kwamen er toen gelijk achter dat het eten echt perfect is, super uitgebreid met de lekkerste patat die ik ooit gegeten heb. Daarna was het tijd voor onze eerste duik! We begonnen met allemaal skills die we in het zwembad al hadden geoefend, nog een keer uit te voeren. Nadat iedereen de skills had uitgevoerd was je alweer halverwege je lucht waardoor we de eerste paar keren niet zo heel lang hebben kunnen duiken. Op de eerste dag hebben we nog een keer gedoken en in de avond op het deck van de zonsondergang genoten. Dit deden we samen met onze leuke duikgroep bestaande uit; een Amerikaanse jongen, een jong Engels stel, een Duits meisje en Aron en ik. Voor de rest waren er nog veel meer duikers aan boord die niet deelnamen aan de cursus, vrijwilligers en een grote crew. Er heerste een relaxte sfeer waarin constant gelachen werd. Rond 9 uur waren we allemaal gesloopt en zijn we ons bed in gedoken.

De volgende dag werden we om half 6 al gewekt. Snel moesten we verzamelen voor een briefing waarna om 6 uur onze eerste duik alweer begon. Pas na de eerste duik gingen we ontbijten en gelijk om 8 uur weer door met een nieuwe duik. De 8-uurs duik was onze laatste trainingsduik. Onze instructeur liet ons daarom wat meer vrij, we moesten zelf onze duik inplannen, navigeren en zorgen dat alles soepeltjes zou verlopen. Ons teamwork was echt super, iedereen checkte telkens bij elkaar hoeveel lucht ze nog hadden en of het goed ging. We zijn dan ook met vlag en wimpel geslaagd voor onze open water cursus waardoor we ons duik certificaat hebben gehaald! 🎈De eerst volgende duik was even wennen omdat je niet meer zomaar achter iemand aanzwemt, maar echt zelf van tevoren moet bepalen waar je heen wilt en welke richting op het kompas dat is. We mochten samen met onze 'buddies' op pad gaan, maar we besloten voor de eerste duik nog met de hele groep bij elkaar te blijven. De duik daarna besloten we echter wel in tweetallen uit elkaar te gaan wat ik opzich wel prettig vond. Je hoeft dan niet constant mensen hun flippers te ontwijken. We zwommen in het begin nog wel gezamelijk naar het koraal toe. Daar vond ik een tunnel in het koraal en besloot ik met mijn buddy, een Duits meisje, hier doorheen te zwemmen. De rest van de groep volgde niet omdat ze dachten dat ze er niet doorheen zouden passen. Max, Aron zijn maatje, vertelde na de duik dat hij bijna een hartaanval kreeg toen hij ons de tunnel in zag gaan en bijna hulp was gaan halen, super lief haha. Een van de duiken was een nightdive. Hierbij gingen we wel met een gids op pad omdat het totaal anders is dan een duik overdag. Je kunt dan alleen zien waar je met je zaklamp schijnt. Hierbij hebben we een enorme kreeft gezien. Wanneer je allemaal je zaklamp uit doet en met je handen gaat wapperen gaan de algen licht geven, heel gaaf.

Op onze laatste dag, bij onze 6e duik, kwamen we eindelijk schildpadden tegen! Bij een schildpad kon ik erg dichtbij komen om hem zelfs te aaien. Ik had al weken gezeurd dat ik in tegenstelling tot de rest nog nooit een schildpad had gezien maar die wens is gelukkig uitgekomen. Daarna kwam het einde van de duikcursus snel in zicht. We besloten toen we terug op het vaste land waren met onze groep om allemaal snel te gaan douchen en daarna bij een bar af te spreken. En van de ene bar vielen we in de andere. Uiteindeljk is het een super leuke avond geworden waarin we onze duikcertificaten en onze vriendschappen goed hebben gevierd! De dagen daarna hebben we nog een paar keer met hun afgesproken. Verder heb ik in die dagen veel rondjes door Cairns heen gelopen met mijn cv, op zoek naar werk. Nadat ik echt alle hostels, cafés en restaurants had gehad stond ik nog steeds met lege handen, ze hadden net overal al mensen aangenomen. Ook heb ik op veel vacatures online gereageerd waar ik na een tijdje eindelijk beet had. Ik kon misschien aan de slag bij een grote boerderij, 3 uur rijden van Cairns. Hier kon ik full-time aan de slag om op te ruimen en te tuinieren. Een paar dagen later kreeg ik een belletje dat ik bij een café op een proefavond mocht komen. Omdat de baan op de boerderij nog niet helemaal zeker was, ben ik naar het café gegaan. Hier ben ik toen aangenomen, maar ze hadden me maar nodig voor 10-12 uur per week. Op zondag 9 april kreeg ik de bevestiging dat ik op de boerderij aan de slag kon en heb ik mijn baan bij het café dus na een dag weer opgezegt haha. Omdat ik op het moment krap bij kas zit, doordat ik vorige week bijna 900 dollar (550 euro) aan vaccinaties moest betalen, ga ik vandaag gelijk naar mijn nieuwe werk toe. Het is echt in de middle of nowhere dus ik ben benieuwd waar ik terecht kom.

Op mijn laatste dag in Cairns besloot ik naar de Botanic Gardens te gaan. Heel optimistisch begon ik mijn wandeling via de esplanade. Al snel kwam ik erachter dat het nog wel een tijdje zou duren, het was zo'n 5 kilometer. Toen ik nog ongeveer 1.5 kilometer te gaan had vroeg een man of ik verdwaald was en besloot me een lift te geven! Na wat rond lopen in het park ging ik ergens even liggen. Iets verderop zat een stel met een meisje van 2 a 3 jaar oud. Ik hoorde hun over me praten dus ik keer op. Het meisje keek me aan en besloot naar me toe te lopen. Vanaf dat moment heb ik met haar zitten spelen, super lief! En toen ineens hadden we te maken met een aziaten invasie die allemaal foto's maakten van de natuur en uiteindelijk ook van ons. Het meisje begon met zwaaien naar de camera maar liep daarna toch wat verlegen naar haar ouders. Iets daarna heb ik afscheid genomen en heb het hele stuk terug gelopen.

Doordat ik Cairns ga verlaten, eindigt daarbij mijn reis met Aron definitief. Na 3 maanden samen te hebben gereist is dat wel een gek gevoel. Tijdens ons laatste diner samen hebben we nog allemaal herinneringen opgehaald en daarna hebben we onze laatste mc donalds ijsje gegeten. Het was een super mooie reis die ik niet snel zal vergeten! Op naar het volgende avontuur :)

Groetjes, bijna vanuit de outback van Aussie

Geschreven door Iris.australie