Wat een verschil... Eénmaal op de autosnelweg vlot het verkeer zoals we gewoon zijn. De kilometers schuiven onder ons door en tegen de middag zijn we al goed Parijs genaderd. De bitse dame van Google blijft bij haar standpunt en stuurt ons via Parijs voor de kortste en snelste weg. Het verkeer wordt drukker en drukker en rond 13.30u sluipen we door de rand van Parijs. Nu en dan stropt het eens maar algemeen gezien lukt het best. Je moet echter ogen op je rug hebben. De mensen die deze situaties gewoon zijn slalommen met hun kleine Peugeotjes of Citroënekes overal door. Verbod op rechts inhalen, nooit van gehoord... Volle witte lijnen waarvoor is dat?
Nu we bollen verder en rond 16.00u steken we de Belgische grens over. Nu nog een 50 km en we zijn thuis, althans in Frenet.
In huisje bos aangekomen overschouwen we de situatie en zien dat het gras goed gegroeid is. Dat wordt morgen een karweitje, maar we hebben goed gerief.
Nog snel even naar de beenhouwer en een paar uur later genieten we van een lekkere chateaubriand, sla en tomaatjes en een Belgisch frietje die niet kan overtroffen worden. De reis zit er op. We hebben ons geamuseerd (en hopelijk jullie ook...)We hebben veilig gereisd, geen accidenten gehad of veroorzaakt en genoten van de ontdekkingen. De reis naar het Espagna Verde die al zo lang op onze lijst stond is afgevinkt en we hebben ons gejeund. We weten nu ook bescheid op onze testcase. We hadden vooraf gezegd dat we de reis zouden maken net zoals we met een camper onderweg zouden zijn. Niet teveel kilometers malen in één keer en op tijd stoppen en genieten. Temeer we met het dilemma zitten (zaten) wat we zouden doen éénmaal we beiden op pensioen zouden zijn en wat meer tijd zullen hebben om rond te trekken. Kopen we ons een camper, kopen we een nieuwe caravan of doen we verder met ons Fleuretje? Welnu, zware argumenten pro camper of andere caravan hebben we niet ondervonden. In ons sleurhutje hebben we alles wat we nodig hebben met uitzondering van een toiletje. Groot voordeel is natuurlijk dat we onze wagen kunnen gebruiken om ritjes te maken en boodschappen te doen. De bezoeken aan de steden hadden we met een camper nooit kunnen doen, zoals we het nu gedaan hebben. We konden ons ook aan een gezellige 120km per uur verplaatsen en genieten hierbij van het voordeligste péage tarief. Ons keukentje volstaat ruimschoots want zoals je wel gemerkt hebt genieten we in onze vakantie liever van de kookkunsten van een andere chef. Vergelijkend met een camper of caravan hebben we wel iets meer tijd nodig om op te kramen maar Ingrid en Ikzelf zijn de plooicaravan al zo goed gewoon dat we het bijna met onze ogen dicht toeklappen. Kort gezegd. We gaan nog een beetje voordoen op deze manier zolang de gezondheid het toelaat en we de kracht nog hebben om het sleurhutje open en dicht te plooien. Voor de uitgespaarde centen vinden we wel een andere bestemming ;-). We gaan de blog bij deze hier afsluiten. Bedankt voor het meevolgen en voor de vele toffe reacties!! tot later, blijf gezond en blijf vooral niet teveel in je kot!! saluut!!

Geschreven door Ingridfranky.onderweg