Huppekee, daar gaan we weer! Op naar een volgende stop. Na het opkramen en terwijl mijn vlijtige ventje de auto een spoeling geeft bij de waterplek van de mobilhomes, ga ik de rekening vereffenen. 30.93 euro, niet te geloven en dat voor 3 nachten! En veel waar voor ons geld. Mooie plek, proper sanitair, hulpvaardig personeel. Een aanrader!
We vertrekken richting Spanje en bewonderen de verscheidenheid aan landschappen dat aan ons voorbij glijdt. Op meerdere plaatsen wordt de Douro een embalsa (stuwmeer) om voor elektrische energie te zorgen. We stijgen en dalen en rijden over vrijwel lege en vrij recente wegen Spanje binnen. Het wordt warm... de airco doet zijn job. We picknicken en sjeezen verder. De brem staat volop in bloei en kleurt de wereld geel. De streek rond Burgos en verder is duidelijk terug aan de wijn, de druivenstokken zijn er terug! Daar is de riojastreek! We besluiten om Navarrete als eindpunt te kiezen. In ons achterhoofd klinken Miriam en Hugo die vele jaren terug ons vertelden over een camping aldaar. Het viel tegen, vol, geen schaduw, en plekjes waar iedereen tegen elkaar schurkte. Op naar de volgende en dat werd " la playa" in Logrono. Na de installatie op een plekje, mooi afgebakend, besluiten we een beetje te gaan eten. "La terraze" wordt het, op aanraden van de receptioniste, gaan we op zoek. De wind steekt op, maar we mogen niet binnen zitten, Fidel, geen honden, is de reden. Hondjes mogen enkel op het terras. Dat doen we dus. De keuken opent om 20.00 en om 21.00 zitten we met ons pintje in de hand nog te wachten om te bestellen. Iets later komt er toch nog iemand langs en kunnen we bestellen. Franky vraagt een vleesgerecht, voor mij een slaatje. Zoals elke keer zijn we verwonderd als het op tafel komt en het smaakt! Rond een uur of tien trekken we terug naar de camping en trekken we een streep onder deze dag. Slaapwel!

Geschreven door Ingridfranky.onderweg