Goed geslapen na gisteren een dag vol miserie door de overvolle wegen. Zoals eerder gezegd gisteren, nadat we bekomen waren, de auto genomen en omhoog gereden, het dorp binnen. Op het marktplein vonden we al snel een Italiaans restaurantje waar we ons avondeten konden nuttigen. Vrij vlot werden we bediend met een mooie salade en een gratin schotel. We hadden geen puf meer om nog veel te wandelen en aangezien we toch nog een extra dagje op de camping bleven bleef er hiervoor tijd genoeg over.
Na het ontbijt en de douche werden de boeken bovengehaald en genoten we een beetje van de ochtendzon en een goed verhaal. Heerlijk zo vooraleer de grote warmte eraan komt. Rond 11.30u maken we ons klaar en nemen we de tientallen trappen die vanop de camping vertrekken richting de oude stad. Iets verderop lezen we dat er reeds sporen van bewoning bewezen zijn van 3500 voor Christus... De oude stad bevat de resten van een oud kasteel uit de 12de eeuw. Ook is er een behoorlijk authentieke Kathedraal zoals je in de foto's zult terug vinden. We wandelen door nauwe straatjes met eeuwen oude huisjes die wonderbaarlijk goed gerestaureerd en onderhouden worden. We spreken toevallig met een Parijs' koppel die net als wijzelf, door de drukte op de weg, in Chauvigny verzeild raakten. Er was geen doorkomen aan zegt de man en ik heb mijn baas gebeld dat ik vandaag een extra dagje nodig had. Het koppel met een kindje bij zal deze namiddag doorrijden en hoopt op een vlottere verbinding.
Een beetje later nemen we plaats in een klein bistrootje en eten er onze lunch. We eten simpel maar goed. Ondertussen is het al na tweeën en de siësta roept ons. We dalen terug af naar de camping en nestelen ons voor een tukje. Fidel spreekt ons niet tegen en doet lustig mee. Voor we het beseffen is het een uurtje later en ik verken even de camping. Ik had niet door hoe groot deze gemeentecamping wel is. Zeker de helft is momenteel maar opengesteld want de andere helft is men aan het vernieuwen. Werklieden werken naarstig aan het nieuwe sanitair blok. Ik wandel even verder en wordt aangesproken door een mannetje met een grote snor en in bloot bovenlijf. We geraken aan de praat en hij heeft opgemerkt dat een paar grote forellen de viskwekerij, een beetje verderop ontsnapt zijn en zich vrijelijk in het beekje liggen te zonnen. Hij geniet zichtbaar van het schouwspel. Hij is 89 jaar en is Belg. Hij kent alle militaire basissen zoals Coxyde, Beauvechain, enz. en hij blijkt een veteraan van bij de para's die in '59 diende in Kongo voor de ontzetting van de vele Belgische kolonialen. Hij babbelt er op los en heeft blijkbaar een ijzeren gestel én een fantastisch positieve ingesteldheid. Hij huurt hier ééntje van de 4 houten chalets zegt hij en doet dit al jaren lang. Dit is een eenvoudig maar tevreden mens. Bij het afscheid zingt hij een liedje van de onlangs overleden Anny Cordy " Demain, tout va être mieux" en hij loopt lachend naar binnen.
We moeten nog wat proviand inslaan voor het avondeten en voor de rit van morgen richting Frenet. We stappen de auto in en doen een toerke door de velden. We passeren zelfs een lokaal vliegplein en wat verder op zien we een zwever de landing inzetten. We vinden een super gigantische Leclerc supermarkt en kopen wat we denken nodig te hebben. Alles wordt in de koelkast gedropt en we rijden naar onze slaapplek. Ingrid gaat de rekening alvast betalen en we nuttigen onze laatste Portugese SAGRES biertjes. Nog wat chillen en morgen hopelijk een goede en lange rit tot in Frenet. De norse dame van Google maps lijkt ons te willen via Parijs sturen maar we twijfelen nog of dat de goede keuze is. We kijken het morgenvroeg aan. Misschien heeft ze morgen een beter humeur en stuurt ze ons de andere kant op. Wie weet. gegroet, Ave!

Geschreven door Ingridfranky.onderweg