De camping was rustig en ontwaakt langzaam met het gefluit van de vogeltjes en het geroekoekoet van een vervelende bosduif vlak boven ons hoofd. 't Is al na achten en tijd om eruit te rollen. Het ochtendritueel gaat door in een Edwardiaans uitziend sanitair gebouwtje. Nog niet veel gezien. Een brandglas op het einde van het lokaal, zwarte tegels, wit sanitair, alles prima onderhouden en kraaknet. De douche perfect regelbaar en zo heet als je kunt op je velleke verdragen.
Na het ontbijt lummelen we nog wat rond en stippelen de rit van morgen uit. We trekken dan immers door de bergen en met een sleurhut aan ons g*t bekijk je dat toch wel best eens van tevoren. We hebben ook een afspraak in de Gers met een oud collega van Ingrid. Het koppel ruilde bij hun pensioen hun woning in België in voor een huisje in Frankrijk. Ze kochten eveneens een klein appartementje in België aan de kust om er te overwinteren. Het klimaat in de Gers nodigt immers niet uit om hier de winters te spenderen. Het voorjaar en de zomers zijn er echter prachtig. Overmorgen horen we hun verhaal, ze weten dat we er aan komen. De rit gaat dus morgen via Pamplona en Saint Jean Pied-de-Port naar Frankrijk. Vervolgens naar Mont de Marsan, Barbotan en dan Castelnau 'd Auzan als eindpunt. Dan zullen we er een goeie 450km opzitten hebben en daarmee zal het bobijntje af zijn. We plannen wel om hier een paar dagen te blijven. Met St Justin en La Bastide D' Armagnac in de buurt komen we op bekend terrein. Ook brengen we vast nog een bezoekje aan la Chapelle des cyclistes daar vlakbij, maar hierover later meer.
Rond 11.00u vertrekken we naar de binnenstad. Vanop de camping goed te voet te doen maar mijn knie wil niet meespelen. Ik hoorde gisteren iets knappen in mijn rechterknie. Vergelijkbaar met het kraken van een droog takje. Ik voel dat er iets gebeurd is binnenin maar ik kan niet thuiswijzen wat. Het gebeurde bij het rechtstaan, dus zonder speciale toeren te doen. Ik heb de indruk dat het niet verslechterd. Hij zwelt niet dus dat is al goed. Echt pijn doet het ook niet maar we houden het rustig en rijden met de wagen het stad in. We cirkelen wat rond totdat we in deze stad van om en bij de 150.000 inwoners, pal in het oude centrum een ondergrondse parking opzoeken. De auto staat hier mooi en veilig. We stappen het stad in en zijn onmiddellijk verrast door de properheid en fleurige bebloeming van de omgeving. Dit is een stadje waar voor gezorgd wordt. dit valt niet te ontkennen. Mooie verzorgde gebouwen, druk maar goed geregeld verkeer. Veel pleintjes, parkjes en monumenten. Mooi. We wandelen op het gemak rond en vinden een plekje om het middagmaal te nemen. Dan zijn we op ons gemak vanavond om de boel al een beetje voor te bereiden op ons vertrek. Je ziet dat Logrono als hoofdstad van de Rioja welvarend is. Er zijn tekenen dat de stad in de 2 de eeuw al een brug over de Ebro rivier had. Hier is evenwel niks meer van over... De stad werd officieel stad in 1095 en is al 800 jaar lang een vast onderdeel van de pilgrims tochten naar Santiago. Ze speelde eveneens een grote rol ten tijde van de inquisitie en bracht veel ketters en vermeende heksen op de brandstapel.
We nemen zoals gezegd een lichte maaltijd. De asperges waren heerlijk al moet je wel een beetje liefhebber van olijfolie zijn. Het vlees, zowel de kip van Ingrid als het varkensvlees van mezelf zijn weer flinterdun gesneden en goed gebakken. Maar het smaakt ons. Ik denk dat de kok ooit twijfelde tussen schoenmaker of kok worden. De zolen voorbereiden kan hij in elk geval. Maar dat is normaal hier. Ook in de supermarkten vinden we àlle vlees zo versneden. Elk zijn goeste....
We wandelen nog een uurtje rond en verzeilen tussen de vele tapas bars in de oude stad. Mensen eten hier rechtstaand, een beetje van dit en een beetje van dat. De sfeer is gemoedelijk en relaxt. We zien heel weinig toeristen. Ook in het pas aangedane restaurant zagen we 4 verschillende obers waarvan iedereen alleen maar Spaans spreekt. Gelukkig hebben we handen en voeten..
We gaan de wagen nog tanken en zoeken hiervoor een Shell station op. Daarna doen we nog inkomen in een prachtig nieuwe Spaans Auchan winkel zodat we morgen de dag door geraken. Terug op de camping relaxen we nog wat en kijken we naar het zeven uur journaal. We zien dat het in België goed geregend heeft. Hier is het fris geworden maar het blijft droog. Te zien aan de stoffige bodem is dit al een tijdje zo. Morgen sjeezen we dus op het gemak verder. Tada!

Geschreven door Ingridfranky.onderweg