Moet kunnen... behoorlijk laat opgestaan naar onze normen... om 09.30 zaten we nog op het gemakske te ontbijten onder een licht overtrokken hemel. Na de toiletages was het moment daar om even wat proviand in te slaan. Op 100m in volgelvlucht (via de weg iets verder) ligt een super centro comercial. Alle mogelijke zaken onder één dak (zelfs IKEA). Enkel Donald Muyle ontbreekt nog. Twee dingen hebben we bijgeleerd, appelmoes is hier niet gekend. Met veel moeite en hulp vinden we twee bokaaltjes appeldrets. Gezeefd spul en dus perfect om te dienen als "saus" bij de gekookte patatjes. Het tweede dat we tot scha en schande hebben ontdekt, is dat men er genoegen in schept om agua minerale con gaz, te zoeten met aspartaam en citroen.. Enkel via de kleine lettertjes kun je dat terug vinden. We waren dus gewaarschuwd en hebben de water rayon dan ook in detail uitgevlooid tot we spuitwater vonden zonder bijsmaakjes. Daarna een paar kipfileetjes gebakken en met smaak verorberd.
Ondertussen onze vriendelijke Britse buurman gedepanneerd met een blistertje diclofenac. De arme man kan nog amper lopen door een ontsteking in zijn bovenbenen.
In de loop van de namiddag komt hij melden dat de pilletjes werken. Mijn diagnose lijkt te kloppen dus. Later op de dag vertrekt hij te voet tot aan de kathedraal waar hij de mis wil bijwonen. Elk zijn gedacht. De ganse namiddag hebben we de leegaard geschoren en met de beentjes in de lucht onze boeken voorraad aangevallen. Walter Vanden Broek blijft een heerlijke schrijver. Ook nog even een factory reset uitgevoerd op ons teeveetje. Hij deed een beetje raar op EEN, dit lijkt nu beter, al hangt veel af van de bezetting van het netwerk. Op sommige momenten zit de hele camping op zijn schermke te tokkelen. Na de vieren hebben we al ons luifeltje opgedoekt en morgen rijden we door. Richting Portugal. We plannen één stop , op een , naar zeggen van onze hollandse buren, heerlijk rustig plaatsje met minimale voorzieningen. Wij hebben eigenlijk enkel een toilet en een douche nodig. Met alle andere zaken trekken we ons plan. Wij zijn nog echte... allee toch bijkans... morgen meer nieuws.

Geschreven door Ingridfranky.onderweg