Het Monastery El Puig zal voor een andere keer zijn want zoals alle musea in Spanje ‘s maandags gesloten. We vluchtten tenslotte voor de niet aflatende wind zuidwaarts. Vorige keren volgden we de kustlijn langs de haven van Valencia en El Saler. Nu wilden we door de N. Ring te nemen westelijk van de stad blijven maar op een of andere manier kwamen we toch in het centrum terecht, langs de Turia en de nog steeds hallucinante creaties van Calatrava. Vorig jaar reden we hier nog met de fiets rond. Vanuit de auto is het eens wat anders, maar wel weinig tijd om rond te kijken. Vera loodste ons er weer goed doorheen.
Na 140 km strandden we rond 4 u in Alcoi. De wind was er nog en hij was zelfs ijskoud.
Gelukkig stonden we vandaag met een stralende zon op en konden we beginnen aan onze 16 000 stappen om de stad te leren kennen.
Alcoi is een oud stadje even in het binnenland ten westen van de bekende toeristische trekpleisters. Het ligt in bergachtig gebied en wordt in twee of zelfs drie delen gesplitst door diepe valleien die overspannen worden door verschillende viaducten. Dat levert spectaculaire panorama’s op. Het doet ons denken aan Ronda in het zuiden ten N. van Marbella maar dat is veel toeristischer!
Hier moet je km’s afleggen om een café of iets dergelijks te vinden en van een terrasje in de zon is helemaal geen sprake. Als we een lange boulevard helemaal teneinde liepen vonden we een “bar” en ze was net open (5 u). We hadden net besteld…kwam de ober ons doodleuk melden dat we spijtig met een hond niet konden bediend worden. Toch even gevloekt natuurlijk! We waren trouwens de enige klanten.
Dus de hele weg terug naar het cafeetje waar we gisteravond fijn bediend werden. De gin-tonic voor 5,5 € smaakte heerlijk!
Morgen toch maar verder zeker…

Geschreven door Herman.campert