We zouden hier, zonder scrupules, ons bezoek aan Lissabon kunnen besluiten maar ik ben niet zo goed in afscheid nemen, dus uit goede (?) gewoonte doen we er nog een paar dagen bij… we hebben de tijd!
Gedeeltelijk te voet en met de bus stijgen we op naar het noordelijk deel van de stad langs de Avenida Liberdade. Deze verbindt de oude stad met de moderne zakenwijken in het noorden. De trottoirs met zwart-witmozaïek zijn kunstwerken, op sommige plaatsen heel verwaarloosd maar soms ontroerend mooi… dat is Portugal. Langs het “Parque Eduardo VII” en de “Jardim Amalia Rodrigues” bereiken we één van de belangrijkste musea van de stad “Museu Calouste-Gulbenkian” waar je een halve dag kunt doorbrengen, wij hielden het wat korter… De metro konden we niet gebruiken dus we daalden weer te voet af naar het kruispunt: Marquês de Pombal, waar de belangrijkste verkeersaders samenkomen en vandaar langs het “Miradouro de Sao Pedro de Alcantara” terug naar ons beginpunt bij de zee. Thuis vonden we, geloof het of niet, onze hond weer op wacht voor de deur. Daarvoor moesten we hem wel belonen, meer kunnen we helaas ook niet doen.
Een mooie dag loopt weer op zijn einde en Luk, bedankt voor de tip maar echt, voor ons is het geweldig: elke morgen met een boottochtje in de zon…
naar Lissabon!

P.S. Elke dag opnieuw wilde ik besluiten met een bezoek aan “Casa dos Bicos” waarin de Fundacio José Saramago (één van mijn favoriete schrijvers) huist :“De stad der blinden” , “ Memoriaal van het klooster” …
Het mocht niet zijn … altijd maar net op tijd voor de boot! Het kan dus altijd beter.

Geschreven door Herman.campert