Dinsdag 22 november mochten we meekijken bij het vaccineren van baby’s. Bij aankomst dachten ze, oh een paar extra handen, dat is ‘handig’. Zonder enig idee wie wij waren werd ons gevraagd of wij de vaccinaties wilden toedienen, de baby’s wilden wegen en de administratie wilden bijhouden. Hoe interessant we het ook zouden vinden, hebben we het gehouden bij de baby’s wegen en het bijhouden van de administratie. Erg efficiënt met vier studenten, twee verpleegkundigen, één arts, twee moeders en twee baby’s in een ruimte van 8 vierkante meter… Maar goed, het was in ieder geval interessant en oh die baby’s, wat een schatjes. Alle kinderen kunnen hier gratis de nodige vaccinaties krijgen. ’s Middags hebben we de klassen van Hands For Hope lesgegeven. Het onderwerp voor deze week is pubertijd, een spannend en lachwekkend onderwerp voor de meesten.

Woensdag zijn we naar een Retrak geweest. Een organisatie die kinderen uit een onveilige thuissituatie haalt of wees zijn opvangt. Hier krijgen ze educatie, eten, warmte en gezelligheid. We hebben deze kinderen lesgegeven over pubertijd. Naast dat hebben we veel spelletjes gedaan en natuurlijk gedanst en gezongen. ’s Avonds hadden we met drie andere Nederlandse studenten afgesproken om samen te eten en vervolgens te brainstormen over ‘World Aids Day’ wat wij met z’n allen organiseren op 1 december.

Donderdag nam Anna ons mee naar een University met Community Health studenten. We mochten een les bijwonen en ze lieten met trots hun eigen Medical Clinic zien. De studenten ontvangen hier de nodige zorg, maar ook omwonenden worden hier behandeld. Tijdens de lessen gaf de docent ons een boekwerk met belangrijke informatie over HIV in Uganda. Er staat veel bruikbare informatie in, wat we goed kunnen gebruiken voor ons onderzoek en we mogen het boek houden, geweldig! ’s Avonds zijn we samen met Jackie naar Fuego gegaan, waar Cornelius elke donderdagavond met zijn band speelt. Op een gegeven moment begonnen mensen op de dansvloer de werelddans te dansen. Een dans die ik vroeger heb geleerd tijdens de danslessen van Raisa. Lois en ik probeerden Jackie mee te slepen naar de dansvloer, want zij kent de dans ook. Na tien seconden was jackie al vertrokken, maar Lois en ik dansten gezellig verder tussen de ontzettend goed dansende Oegandezen. Oh konden wij in Nederland maar zo feesten als zij!

Vrijdagochtend hadden we bij Anna thuis afgesproken om de gegevens van de geteste kinderen te verwerken in een bestand. Zoals je je misschien nog kan herinneren heeft Anna een super groot huis, boven op een heuvel, met uitzicht op Lake Victoria. Elles en ik ploften in de stoel op het balkon en begonnen te typen. Af en toe waren we wat afgeleid door het mooie uitzicht (zie foto). Dit is nog eens een goede werkomgeving! ’s Middags kwamen de Health Clubmembers bijeen, een groep moeders uit de Namuwongo slum. Om de zoveel tijd krijgen zij les over een bepaald health topic. Zij geven vervolgens hun kennis door aan de rest van de community. Wij mochten hen lesgeven over tuberculose. Het zijn echt gedreven moeders die alles willen weten over het onderwerp. Eenmaal thuis hebben we maar eens een flesje rode wijn open getrokken en kwamen de goede gesprekken boven tafel. Daar zitten we dan, op een stoeltje in de zon, met ‘beker’ wijn, in Afrika. Man man, wat maken we toch een boel mee.

Van het weekend hebben we onszelf getrakteerd op een dagje relaxen. We zijn naar een luxe resort geweest met een heerlijk zwembad. De eerste keer dat we lekker van de zon konden genieten. Dat was aan het einde van de dag dan ook wel te zien, rode mzungu’s met groen haar van het chloorwater (catergorie Oempa-Loempa), dat zag er vast komisch uit. Om de dag compleet te maken, trakteerden we onszelf op een etentje bij het hotel, met uitzicht op Lake Victioria. Wat is een pizza dan lekker als je bijna elke dag rijst en witte bonen eet! Zondag zijn we heel ijverig met het onderzoek bezig geweest, het schiet al mooi op.

Vandaag nam Anna ons mee naar de organisatie 4Africa. Deze organisatie zet zich in voor vrouwen die HIV- positief zijn. Deze vrouwen komen nauwelijks aan het werk, omdat ze gediscrimineerd worden. Het gaat zelfs zo ver dat er om bewijs wordt gevraagd tijdens een sollicitatie of men HIV heeft ja of nee. Hierdoor komen veel vrouwen niet meer aan het werk. 4Africa biedt vrouwen de kans om wat geld te kunnen verdienen door onder andere het maken van sieraden, knuffels, kleding, kussenslopen etc. Deze spullen worden verkocht in typische Afrikaanse winkeltjes, maar ook in Noorwegen onder de naam Win Win. Het was erg gezellig om met alle vrouwen te kletsen. Ze hebben ons veel verteld over de organisatie en over hun eigen leven. Het is triest om te zien dat zulke lieve en hardwerkende vrouwen niet meer geaccepteerd worden in de maatschappij, alleen omdat ze een virus bij zich dragen.

Geschreven door Hendriens.avonturen