Lieve allemaal,

Wat leuk dat jullie mijn site bezoeken om op de hoogte te blijven van wat ik allemaal aan het doen ben de komende maanden, maar wat ga ik nou precies doen in Oeganda?

Voor de minor International Public Health, gaan Elles, Lois, Myrthe en ik via de organisatie Eye4Africa onderzoek doen in een sloppenwijk te Kampala, Oeganda! Het is de bedoeling dat we onderzoek gaan doen naar HIV/AIDS bij kinderen. Het is al een bestaand project via de organisatie 'Hands for Hope', onder leiding van de Zweedse Anna. Naast dat gaan we op 1 december 'HIV Awereness Day' organiseren. Ook gaan we met z'n vieren de 'Hands for Hope' staff van EHBO-en BLS-trainingen voorzien! Verder gaan we natuurlijk ontzettend genieten van deze spannende maar super leuke en leerzame ervaring!

Dus, plotseling hadden wij vieren besloten om naar Oeganda te gaan... Toen moesten we opeens heel veel gaan regelen: Paspoort aanvragen, visum regelen, OV kaart stopzetten, andere leuke DUO dingen, trainingen volgen bij Eye4Africa, bijna elke week naar de GGD voor vaccinaties: 3x Rabiës, Meningokokken, DTP en gele koorts (mijn armen zijn nu rijker dan mijn bankrekening), naar de ANWB voor een geïmpregneerde klamboe, DEET niet te vergeten, ORS, waarna de medewerker zegt: 'Goh, jij gaat vast niet naar Frankrijk'. Waarna ik zei: 'Nee mevrouw, dat heeft u goed opgemerkt, ik ga naar Oeganda'. 'Daar ga je vast geen vakantie vieren hé? 'Nee zei ik, ik ga onderzoek doen in de sloppenwijken van Kampala', zonder enig besef dat ik degene ben die naar Oeganda gaat. Het besef is er nog niet helemaal.

De zoektocht gaat verder. Een ellendige zoektocht naar nette kleding. Want hoe arm men ook is in Oeganda, iedereen is netjes gekleed. Op zoek naar (als werkkledij): Een blouse met korte mouwen en een lange rok over de knieën. De rok moet wijd genoeg zijn zodat men geen vrouwelijke figuren kan waarnemen, waar vind je dat tegenwoordig? Het eerste wat ik dacht, goh, zo'n lekkere losse broek met gekke figuurtjes, dat zal vast wel goed zijn. Maar nee, als je in Kampala daar mee naar het werk gaat denken ze dat je niet de moeite hebt genomen om je pyjamabroek uit te trekken.
Maar goed, de missie is geslaagd, wie weet upload ik nog een foto, het ziet er fantastisch uit...

Nadat ik te horen heb gekregen dat ik naar Oeganda mocht, kreeg ik ook het mooie nieuws dat ik mijn stages mag lopen bij UMCG Ambulancezorg! Ik ben zo ontzettend blij! Ik start in februari en dat betekent dat ik na Oeganda weer in Sleen ga wonen. Dus dat betekent ook: Mijn fijne kamertje opzeggen in het prachtige Nijmegen, wat betekent: Emotionele labiliteit. Opeens was alles de laatste keer. Niet vergetende hoe mooi de toekomst er uit ziet!!!

Komende zaterdag begin ik met de eerste malariapil (Lariam). Ik ben erg benieuwd hoe ik daar op ga reageren. Je kan er nog wel eens en beetje gek van gaan doen, zeg maar.

Maar goed, al die voorbereidingen zijn het allemaal waard. Ik heb er ontzettend veel zin in, ook al krijg ik kriebels in mijn buik als ik er aan denk.

21 oktober vliegen Myrthe, Elles, Lois en ik om 11.10 uur naar Oeganda, met een tussenstop in Istanbul. We landen volgens planning om 02.40 uur in Entebbe. Spannend!!

30 december vliegen we weer terug en zullen om 18.00 uur weer terug zijn op Nederlandse bodem. Mooi op tijd om 31 december samen met vrienden en familie te beginnen aan het nu al mooie en spannende 2017!

Geschreven door Hendriens.avonturen