Deze morgen zijn we Colmar nog eens ingetrokken. Na de gezellige avond gisteren, wouden we dit super stadje ook eens bewonderen bij daglicht.
Lode heeft dringend nood aan nieuwe kleren, dus de vele winkeltjes komen tot grote ergernis van Daan ook goed van pas.
We scoorden 2 (te dure) T-shirts en nog een leuke gypsie rok voor Mare waar ze al lang naar op zoek is. Naast de lengte is het kritisch kijken naar kleding ook gegroeid!

We zijn ontzettende fan van Colmar. Het is echt een charmante stad, heel authentiek. Blijkbaar is het bespaard gebleven van de bombardementen tijdens de oorlog en is dus daarom alles nog in originele staat.
Ik hou doorgaans niet zo van steden en heb zelden het gevoel dat ik me er thuisvoel. Colmar bewijst toch weer dat het anders kan.
We gingen nog lunchen bij een heerlijk tunesisch restaurant, waar we genoten van een heerlijke Brick (met tonijn, vlees of ei) en een salade. We kregen nog een traditionele muntthee voorgeschoteld.


Na een dik uurtje rijden kwamen we aan in Natzweiler- Struthoff. Het enige concentratiekamp op Franse bodem. Niet meteen een bezoek waar je vrolijk van wordt, wel belangrijk om onze geschiedenis niet te vergeten. Ondanks het hoge sterfpercentage (40% van de gevangenen stierven hier uiteindelijk), is het geen vernietigingskamp zoals Auschwitz, maar wel een werkkamp.
Desondanks liet het wel indrukken na bij ons allemaal en is het een bezoek geworden om even stil bij te staan.

We logeren op een camping in de buurt en genieten van 1 van onze laatste avonden van deze vakantie.

Geschreven door Geertskes.reizen