De reis kroop toch in onze kleren. Iedereen was nog moe vandaag. Van de kampen, van het werken thuis en op het werk, van de kilometers rijden.
We waren nog niet klaar om de drukte van een stadje op te zoeken nu we hier zo rustig zitten. Dat is dan ineens het voordeel van vrij te reizen met de mobilhome. Niks moet en alles kan.

Lang geslapen, rustig ontbeten met Daan die voor fruitsalade en groentjes zorgde. Daarna toch even te voet naar het dorp op zoek naar een bakker voor brood.
Ok het is hier erg rustig en mooi, maar er is hier verder ook niets, maar dan ook echt niets. Helemaal niets. Een typisch frans dorpje met la mairie et la poste, voor pakweg 100 inwoners. Of zo leek het ons toch. 🙂.

In de namiddag hebben we een korte verkenningswandeling gemaakt door de omgeving en volgden daarbij een deel van de GR route. Meestal prachtige stukken door bossen en weiden, hier echter ook een stuk lange baan. Not my cup of tea.
Tijdens het picknicken vielen er al enkele kleine druppeltjes, dus zijn we maar niet te lang blijven hangen. Gelukkig maar, want na 15 minuten terug in de mobilhome te zijn, begon het hier te gieten. De kinderen keken even een schermpje en wij bekeken de binnenkant van onze oogleden...

Na mijn moed bijeen geraapt te hebben, heb ik Billie toch nog maar eens meegenomen voor een looptochtje. Thuis kan ze ravotten en crossen door de tuin, hier moet ze jammer genoeg aangelijnd blijven - ik vrees dat haar jachtinstinct er anders voor zal zorgen dat we zonder hond naar huis keren.
Het lopen gaat dan ook moeilijker (lees met meer trekken) als thuis. Bijzonder vervelend en echt niet ontspannend.
Note to self: mss ook beter om te gaan lopen voor de apero ipv nadien...

Vanavond is het wasavond. Iedereen moet zich douchen, want we willen morgen al vroeg op pad om een goede parkeerplaats te hebben in San Sebastian. De jongens hebben hun blijkbaar met koud water gedoucht - de meisjes wachten nog even tot het wat aangenamer is 😉.

Geschreven door Geertskes.reizen