Een drukke dag met veel bezienswaardigheden. Dat is de korte samenvatting van vandaag🙂.

We startten met een wandeling naar het museum waar het wandtapijt van Bayeux is tentoongesteld. Op zich stelt het niet zo heel veel voor. Je krijgt een audioguide mee (in Nederlands!) die je langs de verschillende afgebeelde taferelen op het tapijt loodst. Echt hoogstaande, historische uitleg krijg je niet, maar het brengt je wel de hoogtepunten bij van de geschiedenis van Willem De Veroveraar. Persoonlijk vind ik dat wel boeiend en omdat het niet al te lang duurden, vonden we het allemaal ok. Het brengt je toch meer bij dan zuiver alleen langs het borduursel lopen.
Gek te bedenken dat dit geborduurd, linnen tapijt al bijna 1000 jaar oud is en vooral toch nog zoveel kleur bevat. In de tentoonstellingsruimte konden we lezen dat de kleuren van toen veel beter hun kleur behouden, dan die van de restauraties die nadien gebeurd zijn. Waarom dat stond er niet bij - dat ga ik nog opzoeken, want nu is mijn brein geprikkeld. 🤪
Waarom we het tapijt nu gisteren niet meer konden doen, is me een raadsel, maar bon ik ben blij dat ik het gezien heb.

Rond de middag waren we terug aan de mobilhome en vertrokken we richting Le-Mont-Saint-Michel. Ongeveer 1,5u rijden en meteen het verste punt van onze reis. Vanaf nu is het dus officieel huiswaarts keren. (660km tot thuis).
We kozen voor een parking waar je met een gratis shuttle bus naar het klooster gebracht werd.
Deze keer hadden we dus wel geluk met de getijden en konden we er dus helemaal rondstappen. Af en toe wel wat sompig, maar vooral heel fijn om het ook van die kant eens te kunnen bewonderen.
Het bezoek zelf echter...goh ik was er al eens geweest (toen ik zwanger was van Mare) en ik ben er niet zo echt door gecharmeerd. Vooral het platte toerisme van het toegangsweggetje, vol met souvenir winkeltjes die uitsluitend kitsch verkopen en de vele broodjeszaken. Nee, het zegt me werkelijk niets. Het hoger gelegen gedeelte is dan wel weer charmanter, maar jammer genoeg is het bezoek aan het klooster wel betalend. Onze kinderen zijn nu ook niet in die mate geïnteresseerd dat het een toegangsticket rechtvaardigt en bijkomend stond de helft nog eens in stelling voor restauraties.
We hebben alle trapjes gedaan, de kleine hoekjes ontdekt en vooral toch genoten van het weer dat helemaal opklaarde. Op weg ernaartoe was het namelijk hard aan het regenen en de geur van de regen hing tijdens ons bezoek nog in de lucht, maar de druppels bleven weg. Eindelijk wel eens een goede timing van ons 😉.
We sloten het bezoek af met een lekker ijsje, met reuzegrote bollen. Ik koos voor mint chocolate chip...een smaak die me doet denken aan after eights en die onze kinderen echt afschuwelijk vinden. Zoveel te beter, denk ik dan. Onze ijsjes vielen duidelijk ook in de smaak bij de meeuwen. Die vlogen op 30cm boven ons hoofd en zaten op vinkenslag. Mare die had de schrik van haar leven en de andere toeristen rond ons de tijd van hun leven 😀.
De weg naar de flits deden we dan niet met de shuttlebus, maar te voet. Om de tijd te breken, spelen we deze vakantie tijdens het wandelen vaak het woordslang spel, waarbij je uitsluitend met dierennamen mag eindigen. We zoeken nog inspiratie voor dieren die starten met de letter D trouwens. De winnaar voor originaliteit is vandaag alleszins Daan: roerslang was zijn antwoord voor een dier met de letter R. Blijven volhouden he...🙈.

660km rijden met een mobilhome is best wel wat, dus om de rit toch zoveel mogelijk te breken, besloten we om toch al een eindje te rijden. Zo zijn we vanavond dan beland in een kleine haven. We staan pal aan het strand geparkeerd, dus we weten al wat doen morgenvroeg. ❤️.

Geschreven door Geertskes.reizen