Een echte topdag! 1tje om in te kaderen.
We startten de dag met een wandeling om U tegen te zeggen, vertrekkend vanuit het dorp Ganllwyd.
Een blauwe, een groene en een rode lus aan elkaar geregen voor een luttele 5-6km in totaal, maar wat een 6km!
Bij de start een leuke waterval. Daar worden de kinderen altijd een beetje blij van (wij vroeger ook trouwens), om dan zo door een bos te laveren, een heuvel met weidelandschap, voorbij een ruïne om tenslotte terug af te dalen in het bos. Heel divers, werkelijk prachtig. En vooral: de zon was van de partij. Een beetje regen vinden wij doorgaans niet zo heel erg, maar van een beetje zon worden we toch ook blijer π.
Het valt ons ook op dat de kinderen wel eens mopperen over het wandelen (vooral de middenste kan dat nogal theatraal doen), maar eens we op pad zijn, huppelen ze rond, klauteren overal op en zijn ze gewoon 10x beter gezind als ervoor. Toch nog even volhouden dus...!
Qua timing weer helemaal perfect, want eens aan de flits begonnen de druppels te vallen. π.
In de namiddag hadden we iets bijzonders op de planning staan voor de kinderen: Bounce below. Een voormalige mijn die is omgevormd tot avonturenpark. Je kan er zo een klimparcours doen zoals in de Schorre in Boom (blij dat we dat niet gekozen hebben!!!), maar wij kozen voor een springnetten attractie. Over diverse verdiepingen van de kamer van de mijn zijn er verende netten gespannen waar je dus kan in springen en lopen. De verschillende verdiepingen zijn met elkaar verbonden door glijbanen en loopnetten.
In het begin deed ik werkelijk bijna in mijn broek van de schrik. Maar jongens toch wat is dat?!? Die kinderen vliegen erop en als ze naast je springen, vlieg je de andere kant op, maar ik was nog even bezig met wennen aan het zicht van 15m naar beneden met enkel netten onder mij. Ik ben veruit het grootste watje in dit gezin, maar misschien ook wel de moedigste...want wie anders moet er hier telkens zijn angsten overwinnen op deze avonturen? Zonder angst, geen moed, toch?
Na een 5-tal minuten was ik ook ontdooid en hebben we tikkertje gespeeld met elkaar. Toen deed ik bijna in mijn broek van het lachen. πππ. Iedereen heeft zo een gek eendenloopje op die netten. Zaaaaaaalig! De kinderen zijn intussen ook helemaal in zen-modus. Compleet zonder gêne deden ze een dance battle, de gekste moves en pasjes. Echt zo plezant om deze tijden met hen te kunnen hebben. Ik verschiet elke dag van hen. β€οΈ.
Na het springen zijn we doorgereden naar onze slaapplaats in Llanberis. Morgen vertrekken we van hieruit en hiermee hebben we weer wat tijd gewonnen.
We staan op een camping waar we 35 pond betalen voor 1 nacht. Er zijn 2 douches waarvan er slechts 1 verlichting heeft, de creepy crawlies zo in te tellen zijn, de bladeren de grond bedekken en het water beurtelings van veel te heet naar ijskoud gaat. Om het in Lode zijn woorden te zeggen: " dit is echt een kut camping" (dat babbeltje over taalgebruik is er gekomen nadat hij terug wat minder gefrustreerd was π).
Maar het uitzicht is wederom fantastisch en we zijn weer proper π.
Tot morgen voor een nieuwe dag vol avontuur!
Geschreven door Geertskes.reizen