Vandaag is een reisdag. En zoals alle voorgaande reisdagen betekent dat,, dat we voornamelijk rijden en dus niet zo heel erg veel beleven. Zelfs het landschap is momenteel eentonig. Een lange 1-vaks baan leidt ons van Ekshärad naar Östersund en Strömsund van waaruit we aan de Wildernisroute zullen starten.
Langs deze baan worden we al de hele tijd omringd door dezelfde bomen. Voornamelijk naaldbomen met hier en daar wat anders tussen.

Na het bezoekje aan de Moose farm waren we toch niet al te happig meer om in het donker te rijden. De meeste Zweedse auto's hebben hier nog extra koplampen vooraan de wagen om extra bij te verlichten in het donker. Wij reden met de grote faar aan, maar zo het idee dat er een eland plots kan oversteken net voor je neus in het donker was toch wat beangstigend. Toen het daarbovenop nog eens begon te regenen, hebben we dan toch maar gekozen voor de veiligheid en gestopt voor de nacht.

Overal staan er hier ook zo van die grappige verkeersborden die je waarschuwen voor overstekende elanden. Het is overigens erg opvallend dat iedereen zich hier netjes aan de snelheidsbeperkingen houdt. Geregeld kom je ook wel flitscamera's tegen - zelfs hier in het noorden. Die worden wel netjes van tevoren aangekondigd.

Wanneer je zo een aantal weken met de mobilhome rondtrekt, dan begin je je mobiele huis goed te kennen. En zo moeten we toch besluiten dat we eigenlijk toch tevreden zijn van ons bakkie. De indeling is tot nog toe perfect voor ons en we hebben voldoende praktische ruimte om georganiseerd op te bergen. Alleen het gewicht blijft natuurlijk een probleem.
Wat ook opvalt, is dat alles wat begint af te zien van het vele gebruik. Onze keukenkraan staat intussen te wiebelen, onze keerborstel is in 2 gebroken, onze nieuwe mat is al gescheurd...allemaal toch zaken die je minder opmerkt als je maar enkele dagen wegbent.

Momenteel trekken we dus richting Östersund, dit is de grootste stad in het noorden van Zweden en qua invalswegen een beetje vergelijkbaar met Borgerhout bij ons. Alle autostrades komen er zo wat bij elkaar, alsook belangrijke treinverbindingen. Het grenst aan een groot meer, waar volgens de legende een monster Storsjödjuret in zou schuilen. Deze legende wordt wel niet zo gecultiveerd als het monster van Loch Ness in Schotland.
Zeer grote variatie in temperaturen door het jaar heen: gaande van -40 in de winter tot +25 in de zomer, waarbij deze extreme uitersten zeker niet uitzonderlijk zijn volgens Wikipedia.
Ook durven ze wel eens last te hebben van muggenplagen. Tja...Ik hoop stiekem dat er ook een plek is waar er geen muggen zijn in Zweden.

Östersund valt al stadje wel wat tegen naar ons gevoel. Het is er niet zo gezellig in rondkuieren als in bv. Göteborg. Wel hebben we nog eens lekker gegeten in een restaurantje. Tot nu toe slechts de 3de keer deze trip. Gisteren onderweg ook ergens gegeten en dat viel bijzonder hard tegen. Opgewarmde, lauwe quiche uit de microgolf met een veel te kleine portie om ook mr het idee te hebben dat je genoeg hebt gegeten.

Wat wel leuk was voor de kinderen is dat er een kermis stond. Na het eten hebben we ze enkele attracties laten doen, zodat het ook nog iets meer is als enkel natuur.

Laatste ritje richting Strömsund, waarbij we de tijd gevuld hebben met het voorlezen van Pippi Langkous.

Sov gott!

Geschreven door Geertskes.reizen