De oogjes waren nog klein vanmorgen aangezien we tot in de vroege uurtjes aan de Risk hadden gezeten.
Het enthousiasme om te gaan wandelen (zoals afgesproken) helaas nog kleiner.
Een dagje extra luieren konden we echter niet meer verteren, dus probeerden we ons toch zo snel mogelijk in gang te trekken.
We hadden oorspronkelijk een lange tocht voorzien vandaag, maar er was ernstige regen voorspeld in de namiddag, dus dat was niet meer mogelijk.
We namen de gondellift naar boven en starten onze wandeling al zonder eerst serieus te moeten stijgen. Dat is beter voor het humeur. De klim die volgde was nog voldoende pittig en we waren blij als we een stop konden houden aan een bemande berghut. Net op tijd bleek, want net op dat moment gingen de hemelsluizen open. Gelukkig hebben wij er niets last van gehad, aangezien we gezellig binnenzaten en genoten van een brownie met crème anglaise of pannenkoek met een drankje. Een spel "mens erger je niet" doodde de tijd tot het ophield met regenen.
Ik hou echt van de sfeer van berghutten. De eenvoud, de gemoedelijkheid, de vriendelijkheid die er hangt, geeft je echt het gevoel dat je welkom bent.

We zijn terug aan de mobilhome, hebben een uitgebreide apero gehouden. Billie ligt aan mijn voeten te slapen, Jurgen en Daan tennissen even samen, Mare en Lode zijn aan het schermen. 😉.

Geschreven door Geertskes.reizen