Billie verdiende vandaag een leuke wandeling. Zo altijd vasthangen is maar niets voor een hond en ze heeft overduidelijk veel last van de warmte. Een hele dag ligt ze onder de mobilhome, waar ze pas vanonder komt rond 20u als ook wij het weer wat draaglijk vinden buiten.
Vroeg genoeg vertrekken was dus de boodschap. Mare en Lode wouden niet mee (verrassing), Daan wel - dus gingen we met ons 3tjes en Billie op pad.

Gelukkig was 80% van de tocht in de schaduw, want het was vandaag echt heet buiten. Na een dikke 10km was Daan zijn pijp dan ook echt wel uit en had hij toch wel een beetje een hitteslag. Gevolg was dat hij ontzettend slecht gezind was en we hem met heel veel moeite hebben weten overtuigen om afkoeling te gaan zoeken in het meer. Pas wanneer zijn hoofd onder water was gegaan, hadden we onze vrolijke zoon terug. Zo'n warmte doet wat met een mens.

Lode heeft het moeilijk op vakantie. De ruimte is te klein voor zijn veranderende lichaam en brein en eigenlijk wil hij nu gewoon niet bij ons zijn. Hij heeft vandaag dan ook al aangekondigd (in geuren en kleuren 😔) dat hij volgend jaar niet meer meegaat.
Het is moeilijk om de balans te vinden tussen deels voldoende aandacht schenken zodat hij zich gehoord voelt en deels niet te veel aandacht aan schenken om het niet te katen escaleren en toch nog corrigeren wanneer het toch wat te grof wordt.
Ik begrijp hem wel, maar de kloof is momenteel redelijk groot en dat doet toch weer pijn aan mijn moederhart.
Hopelijk morgen een betere dag.🤞.

Vanavond zijn we eigenlijk een groot stuk van de avond bezig geweest met opkramen. Morgen rijden we verder en dat willen we zo snel als mogelijk doen.
Ready set go!

Geschreven door Geertskes.reizen