Het is hier warm. Echt warm. Vandaag moesten we van plek wisselen of wegrijden (dat wisten we nog niet) en het was dus bang afwachten tot 11u. Gingen we een plaats hebben? En indien wel, zou het een mooi plekje zijn of 1tje in de drukte van het hogere deel van de camping of in de volle zon?
Ik begin stilaan te denken dat wij voor het geluk geboren zijn. Slechts enkele plaatsen opgeschoven, schaduwrijk en nog rustiger. 👌.
Ik moest dan wel even 30m achteruit rijden tussen tenten en geparkeerde auto's. Klein stresske, maar alles ok!
Tegen de tijd dat dat allemaal gebeurd was, was het alweer middag, tijd om te eten etc. Allé om een lang verhaal kort te maken, van wandelen is er ook vandaag niet veel in huis gekomen.
We hebben in de rivier gespeeld, waar bleek dat Billie toch bang heeft van het water. Al een paar keer niet zo fijne ervaringen gehad: thuis in het zwembad gevallen, in de zee een golf over haar heen, hier in sterke stroming terecht gekomen...
We hebben haar dus met zen allen aangemoedigd en geduldig gewacht tot ze zelf de stap zette om het water in te gaan. Dat was zo schattig. Ze zag een mus aan de overkant (what else?), ze jammerde dat ze er naartoe wou en wij riepen dan: "kom Billie, kom maar". Ze jammerde nog meer. Uiteindelijk zag je dat ze wou zwemmen, dat ze twijfelde en stak ze haar poot enkele keren in het water om te kijken hoe sterk de stroming was. En hopsa ze sprong erin onder luid applaus. 🤩.
Ze is nog steeds geen fan, maar hopelijk krijgen we haar ooit zo ver dat ze achter een frisbee ofzo wil gaan apporteren.
De kinderen en ik hebben met parels armbanden gemaakt, waar Daan absoluut de kroon spande wat betreft doorzettingsvermogen en schattigheid. Tot 4x toe liet hij zijn armbandje vallen waarbij opnieuw moest beginnen. Uiteindelijk geraakte het af en mocht ik het omdoen. Lief! Echt een topkereltje!
Jurgen en ik zijn dan toch nog maar even naar het dorp gestapt om uit te zoeken hoe laat de bussen rijden en of Billie ermee op kan. Zo hoeven we de parkeerellende niet opnieuw te doorstaan.
Fijn dorpje met best nog veel winkeltjes met artisanale streekproducten en outdoorspullen.
Terwijl wij het avondeten maakte en de voorbereidingen troffen voor morgen, gingen de kinderen nog een laat avond zwemmeke doen in de rivier. Een beetje verderop ontdekte ze een stuk dat zo diep is dat je de bodem niet meer voelt en je dus volop kan zwemmen. 🥳.
Dat gaan we morgen nog maar eens verder verkennen!
Geschreven door Geertskes.reizen