Wekkers die aflopen op onmenselijke uren... het is niet meteen het eerste waar ik aan denk tijdens vakantieperiodes. Toch is dat wat ons vanmorgen wekte, zodat we tijdig naar San Sebastian konden rijden en een plekje speciaal voor campers konden verkrijgen aan de rand van de stad. Op de app park4night hadden we immers gelezen dat vanaf 11u alle plaatsen volzet zijn.
Voor de gezelligheid moet je zo'n plekken trouwens niet opzoeken. Het is eerder een noodzakelijk kwaad dat bij citytrips hoort met de camper. Opeengepakt, met amper 1-1,5m tussen elk voertuig in. Wel met faciliteiten, dus de mogelijkheid om grijs water en wc te lozen en proper water te tanken.

Rond 11u zijn we de stad ingetrokken om een laat ontbijtje te nuttigen. Billie wordt hier helemaal gek. Honderden mussen en duiven die haar jachtinstinct prikkelen.

In de bib had ik nog een boekje "time to momo" kunnen scoren en daar stond een leuke stadswandeling in. Eerst langs het strand om te eindigen in de wirwar van straatjes in het historisch centrum. Groot is het hier niet, maar duidelijk wel erg populair. De golven breken hier met volle kracht op het strand en waren te uitnodigend voor de jongens om links te laten liggen. Van pootje baden ging het naar natte short en t-shirt, om dan vervolgens in hun boxershort helemaal de zee in te gaan. Dat we geen handdoek bijhadden, beseften ze pas nadien 🙈. Gelukkig hinderen natte, plakkende kleren hun niet.
Het stadscentrum is klein, maar wel gezellig en erg druk. Pinxtos barretjes genoeg en aangezien het op en af regende, zaten die ook allemaal vol met schuilende mensen.

In de grote shopping straat, liet Jurgen zich eindelijk nog eens wat gaan en kochten we nog wat happy socks voor de kinderen (sinds kort hun absolute favoriet).
We sloten af met nog een lekkere burger in een kelderverdiep van een klein resto, waar Lode zijn ogen niet kon openhouden.

De weg terug naar de mobilhome was niet de mooiste, meest toeristische, maar bracht ons wel door de echte wijken van San Sebastian. Wat ons opviel is dat er veel bloembakken voorzien zijn en het er dus al bij al netjes verzorgd uitziet. 24.000 stappen later, kwamen we moe, maar voldaan aan in de mobilhome en speelden we nog een spelletje Uno samen.
Daan die sloot de avond af met: " als je de spelregels niet begrijpt, dan zal ik het u moeten uitleggen e, mama.😀".

Billie is helemaal k.o. nu. Den duts. ❤️

Geschreven door Geertskes.reizen