Op vakantie een wekker die afloopt om 6u30, dat is niet echt my cup of tea. Mare en Lode waren duidelijk ook niet zo tevreden. Een vroege start was echter nodig aangezien we een dagtocht voor de boeg hadden en het hier al om 16u30 begint donker te worden.

De wandeling die we voor ogen hadden, liep naar de top van de hoogste berg van Wales en Engeland: de Snowdon. Er zijn verschillende paden mogelijk naar boven, maar wij kozen voor een relatief eenvoudige route langs een spoortje. 3u stijgen, 3u dalen volgens het boekje. Wij liepen ze op exact 3u naar boven, inclusief pauzes en een kleine 2u naar beneden.
Het beloofde een mooie dag te worden, maar zoals steeds zijn de bergen wat onvoorspelbaar. De mist trok stilaan over de bergen en naarmate dat we verder klommen, werd het zicht minder en minder. Zo jammer, want op het hoogste punt zou het rond om rond zicht werkelijk spectaculair zijn.
Koud. Barkoud was het! Een ijzige wind die ons tot op het bot verkilde. De kappen werden opgezet, de truien naar beneden getrokken over de handen en de kin op de borst gehouden. 5min nadat we de top hadden bereikt, begon het echter toch op te klaren. Mondjesmaat kregen we het spectaculaire landschap te zien. Om stil van te worden. Echt, niet normaal hoe mooi het hier is. We zijn allen echt gecharmeerd door wat we hier de afgelopen week te zien hebben gekregen.

Op weg naar boven passeerden we een kleine cafétje (gesloten, jammer genoeg) waar een tamme kat ons opwachtte. Die kwam kopjes geven, aaikes vragen en sprong gewoon op onze schoot. Achteraf bekeken wou ze vooral eten van ons, maar het sentiment wil ook wat.😉.

Op de weg terug stopten we bij een koffiehuisje waar het volgende bord op de deur hing: "it rains 6 months a year, we have towels and muddy boots are welcome." ❤️. Super vriendelijke gastheer, die een gezellig babbeltje sloeg met iedereen die binnenkwam. We dronken een warme chocomelk aan de open haard en de man vertelde ons allerhande tips over wat te doen in Noord-Wales. Hadden we hem maar tegengekomen aan het begin van de week! We moeten duidelijk nog eens terugkomen. Hij raadde ons aan om het noorden van Wales te doen in combinatie met Ierland. Hij vertelde ons dat eens je in Ierland geweest bent met de camper, je nergens anders nog heen wil. Ik denk dat we dus stilaan weten waar we volgende zomer naartoe trekken!

Om de rit van morgen te breken, zijn we vanavond al richting Dover gereden. 7u rijden met slechts 1 chauffeur is niet veilig en zo hebben we morgen ook nog de kans om iets leuks te doen.We staan momenteel op een plekje aan de rand van Birmingham in het midden van een bos. Handig die app "park4night"!

P.S.: vandaag leerde ik ook dat de dubbele L in het Welsh wordt uitgesproken als een ch met een rocheltje in de keel. ;-). Iets tussen de ch en de k. En dan zeggen ze dat nederlands moeilijk is...

Geschreven door Geertskes.reizen