Er is 1 ding dat vaststaat en dat is dat er niets zo fijn aanvoelt als thuiskomen na een lange, ontspannende, deugddoende vakantie

En dat is zeker zo wanneer er bij thuiskomst moeke en vake hier nog waren die nog even naar de kippen enzo kwamen kijken. Toen bleek dat zij de afgelopen weken zijn bezig geweest met alles hier in orde te zetten (wieden, kelder opruimen, keukenkastjes uitkuisen,...) dan besef je pas dat je met je gat in de boter bent gevallen. Langs deze weg dan ook nog een dikke dikke merci aan mijn fantastische schoonouders voor de ontzettend goede en lieve zorgen!

De rit vandaag dus...Ja daar valt dus niet zoveel over te vertellen he. Vertrokken om 8u30 en welgeteld 3min gestopt om te plassen en van chauffeur te wisselen om zo aan 1 stuk door naar huis te rijden.
We roken onze nest en we moesten en zouden snel terug zijn.😉. 15u15 stonden we op de oprit!

Gek hoe dat plots altijd gaat bij mij. Ik geniet weken aan een stuk van de vakantie en droom van een leven in deze rust. Tot het dan plots tijd is om naar huis te gaan en dan kan het niet snel genoeg gaan.

Eens thuisgekomen moet die was dan ook meteen gebeuren. Geloof me, na 4 weken camper leven met kattenwasjes, is het dan ook echt nodig. Ik heb onze was nog nooit zo onappetijtelijk weten ruiken. 🙄.

Wat minder fijn was, was dat ik op weg naar huis een berichtje kreeg van mijn baas met de vraag of hij toch nog even mocht bellen. Beetje nadien kreeg ik te horen dat hij vanaf 1 januari van job wisselt en dus niet langer meer mijn baas zal zijn. So what, hoor ik jullie al denken? Mja, ik heb momenteel een erg goede baas. 1tje met begrip, met voldoende oog voor autonomie, maar tegelijkertijd ook voldoende sturend is en 1tje waar ik gewoon als mens wel mee overeenkom. Naar mijn gevoel kan het dus alleen maar slechter worden.
Maar och...Ik kan met iedereen wel tetteren, tot ergernis van sommigen, dus dat komt wel weer goed zeker?

Zweden...Het is een land dat me bekoord en geraakt heeft. De uitgestrektheid, de rust, de zuiverheid en de puurheid. De inwoners zijn erg vriendelijk, maar houden voldoende afstand en komen dus niet opdringerig over zoals je soms in het zuiden wel eens kan voorhebben.
Op alle mogelijke manieren voelde het gewoon juist aan deze bestemming.
Het zal dan ook wennen zijn voor ons om niet meer te kunnen genieten van eindeloze waters met stralend blauwe hemels.

Zucht. Waren we al maar zomer 2022. Dan konden we nu aan een Noorwegen avontuur beginnen. Benieuwd of we hier ook zo over gaan mijmeren. Ik denk het wel. Ik heb altijd al gevoeld dat ik een meisje van het noorden ben. 😉.

En zo komt er dan ook plots een einde aan deze reisblog. Ik heb er ontzettend hard van genoten om mijn chaotische gedachten al schrijvend vorm te geven. Zo hebben jullie ook een beetje kunnen over de schouder meekijken in het leven van de Geertskes. Alles wat ik schreef, was een momentopname en gekleurd door mijn eigen bevindingen en emoties van die dag. Mss als ik er later op terugkijk en de verslagen herlees dat ik wel eens zal fronsen en denken : "wat schreef ik hier in godsnaam neer?" Maar ik denk dat ik vooral met een glimlach op mijn gezicht zal terugdenken aan een heerlijke zomer 2021.

Door deze korte verslagjes heb ik dan toch nog een beetje mijn levensdroom van schrijven aan een meer in het noorden kunnen realiseren. 😍.

Geschreven door Geertskes.reizen