Als jullie ons een beetje volgen op de kaart, dan zullen jullie ongetwijfeld al gezien hebben dat we gisteren heel het land dwars doorkruist hebben en momenteel dus voor de 1ste maal aan de oostkust van Zweden zijn.
We zitten nog steeds erg noordelijk en het is onze bedoeling om de komende 3 dagen hier aan de Hoga kusten door te brengen.

Ik ben intussen wel grote fan geworden van wikipedia. Hier kunnen we snel wat informatie opzoeken over wqar we ons juist bevinden. En daar vond iknover de Hoga kusten het volgende terug: Tijdens de ijstijd was dit gebied bedekt met ongeveer 3000m ijs. Het enorme gewicht van dit ijspak ruwe de aardkorst naar beneden en sinds het ijs is teruggetrokken, is er dus stelselmatig een opnieuw opveren van de aardkorst gaande. Zo stijgt dit gebied nog jaarlijks met 8mm! Het is 's werelds hoogste kustlijn met hoogtes tot 286m. Sinds 2000 staat het ook op de Unesco werelderfgoed lijst.

Doordat deze verhoging zich blijft doorzetten, verandert het landschap ook over de jaren heen. Nieuwe eilanden, samengevoegde eilanden, baaien worden meren enz. Allé we moeten ons ook geen illusie maken, hoe het er nu uitziet, zo gaan wij het niet meer anders zien. Zo snel gaat dat nu ook weer niet 😉.

Opnieuw zitten we in een gebied met verschillende natuurreservaten. En daar horen natuurlijk mooie wandelingen bij.

Zo deden we vandaag een wandeling naar de top van Bergstigen. Dit was alweer niet een heel erg lange wandeling, want tot de middag was het te hard aan het regenen.
Het was wel alweer een leuke. 1,5u nr boven klauteren over een vrij steil pad met rotsblokken, dan een dik half uur rond de top wandelen (en een wafel gegeten in het cafétje 😉) om dan vervolgens 1u te dalen.
Het is fantastisch om te zien hoe enthousiast onze kinderen worden van zo'n type wandelingen. Ik zou bijna durven zeggen dat Lode die wandelen altijd heeft gehaat, er nog het meeste dan van is. Het is dan ook een echte berggeit. Ik moet eigenlijk zeggen dat onze 3 kinderen er allemaal een goed tempo in kunnen houden. Dat hebben ze vast en zeker van hun papa!

Terug aan de mobilhome, hebben de nodige zaken gedaan. Wc leeggemaakt, water bijgevuld en omdat we er dan toch zo handig stonden, hebben we hem ook gekuist van buiten. Van die vele grindpadjes van de afgelopen week, was hij echt smerig.

Vandaag was het een dag om op een camping te gaan staan. Niet omdat dat per se is wat we het liefste doen, wel omdat Jurgen vanmorgen zei dat hij zijn laatste propere onderbroek aantrok. Het gevreesde is dus gebeurd. We zitten zonder proper kleren. K*k!
Toegekomen om de camping, snel een was ingestoken en nog eens extra layen zwieren zodat het zeker niet te nat was en met een geïmproviseerde waslijn te drogen gehangen. Droogkasten kennen ze hier blijkbaar niet. 🙄.
Begint dat hier wel niet opnieuw te regenen zeker? Hier zitten we dan met onze natte was die we nergens te drogen kunnen hangen. Miljard!
Dat wordt vanavond dus tss de kasten was waslijnen hangen om dan morgenvroeg al de condens op te kuisen.

Op zo'n momenten, mis ik dus wel de comfort van thuis. Maar kom, we laten het niet aan ons hart komen (ik heb nog wel enkele propere onderbroeken over 🤪)

Geschreven door Geertskes.reizen