Vannacht was het dus ongeveer 15 graden in de mobilhome. Niet koud genoeg om zoveel kou te hebben als dat ik had. Ik lig wel helemaal tegen de vooruit aan, dus misschien krijg ik toch wat meer koudestraling van de ruit ofzo? Ik weet het niet, maar ik sliep er alleszins niet zo goed van. De kinderen daarentegen sliepen als roosjes. En lang...deden ze dat thuis ook maar. Mss toch eens denken aan wat extra verduistering voor in de kamers.

Nadat we klaar waren zijn we vertrokken richting Klimpfjäll. Een "dorpje" slechts 20 km verderop langs de route van waaruit er een korte wandeling langs de rivier leidde. De wandeling startte aan Trollstigen en dit was duidelijk te merken aan de uit hout gesneden trollen die her en der verspreid stonden. Ook lagen er langs het pad beschilderde stenen in alle maten, kleuren en vormen die door kinderen achtergelaten werden. Grappig en ideaal om wat gemopper achter ons te laten aan de start van een wandeling.
De route staat bekend als de "7 Stuvas" of de 7 watervallen wandeling. Op een tourke van slechts 5km, kom je dus zo 7 prachtige watervallen tegen. Niet allemaal even spectaculair natuurlijk, maar toch bijzonder, omdat ze zo kort op elkaar kwamen.

De kinderen waren helemaal in hun nopjes. Zolang er water is, er over stenen kan gesprongen worden en er met stenen kan geketst worden, verloopt elke wandeling prima. Een wandeling tussen de weiden is niet aan hen besteed. In alle eerlijkheid aan mij ook niet zo. Laat mij maar op slingerende bospadjes kilomoterkes afleggen.

Vandaag was het ook prachtig weer. De zon scheen volop en de zonnecrème werd terug bovengehaald. Gisteren had ik van dat korte avondtripje, toch wat zon gepakt op mijn snoet. Vandaag dus toch maar wat voorzichtiger aangezien we toch al wat hogerop gelegen zitten.
Moeilijk te geloven dat het morgen dus echt een flopdag wordt wat het weer betreft.

Na deze wandeling was het plan dus om door te rijden naar Vilhelmina, het laatste stadje op de Wildernisroute die we zullen aandoen. Het stuk tussen Vilhelmina en Strömsund met het stadje Dorothea slaan we over. Onderweg kwamen we echter Trappstegforsen tegen. Dit is een trapwaterval in de rivier en volgens Daan de mooiste waterval die we tot nu toe hebben gezien. Ze was gewoon vanaf de weg te bewonderen en aangezien er een grote parking aan grensde met cafétje, moest absoluut het noodzakelijke ijsje verorberd worden! 😉

Vilhelmina stelde dus niets voor en buiten boodschappen doen voor de komende dagen hebben we hier dan ook niets gedaan.

Is het intussen al duidelijk dat wij niet zo'n stadsmensen zijn? Niemand van ons wordt er echt vrolijk van. Er zit ook duidelijk geen verborgen antropoloog in mij. Ik vind het allemaal wel interessant, maar het raakt me niet, zoals natuur me raakt.

En zo hebben we deze prachtige route in Zuid-Lapland afgesloten. Voor wie wat langer in Zweden is en de kilometers ervoor over heeft, is het zeker een aanrader. Wij gaan het nu combineren met de Hoga kusten aan de oostkust, zodat we niet enkel hiervoor zo noordelijk zijn getrokken. Intussen staan er dan ook al sinds het begin van onze reis een extra 3000km op de teller.

Is het jullie ooit al opgevallen hoeveel tinten groen er zijn in de natuur? Wanneer je naar een kleurpotloden set grijpt, kan je kiezen tussen donker en lichtgroen. Als je hier rondkijkt, dan zie je wel 100 verschillende groentinten. Gaande van fris lentegroen, over mosgroen naar dennengroen, maar ook groentinten die naar het rood toe aanleunen. Ik vind het alleszins prachtig.

Wat ontzettend knap was aan deze route voor mij was echt de hoeveelheid kleine eilandjes die we in de meren zagen. Sommige waren echt al wel flinke stukken land, andere maar net groot genoeg om 1 of 2 boompjes op te laten groeien. Het beeld was zo feeëriek en die eilanden breken ook echt het eentonige van die grote massa's water.
Voor zolang als ik me kan herinneren is de locatie van mijn droomhuis aan de rand van 1 van zo'n grote meren. Ik heb al tegen Jurgen gezegd dat als hij op ooit op zoek moet naar een heel excentriek cadeau voor mij, hij mij zo een eilandje cadeau mag doen. Ik kreeg als antwoord dat er dan ook een heel excentrieke portemonnee voor nodig was. 🤣🤣🤣.

We kunnen maar dromen, toch?

Geschreven door Geertskes.reizen