Gisterenavond hebben we ontzettend lekker gegeten, het pelgrimsdiner. Dat houdt in dat de pelgrims voor ca 10 tot 12 euro een driegangendiner krijgen, meestal met verschillende keuzes. Voor mij eigenlijk altijd te veel maar gisteren heb ik het ook genomen. Ongelofelijk lekkere spaghetti vooraf, aardappelschijfjes met gebakken eieren en wat kaas erbij als hoofdgerecht en als toetje heerlijk verse aardbeien met slagroom. Daar krijg je dan ook nog water bij en een halve liter wijn, dit keer voor 12 euro. Geweldig toch? En we hadden leuk gezelschap, we hebben gezellig gekletst met Kay uit York, Engeland. Al met al een heel geslaagde avond en vervolgens ook lekker geslapen in een prima bed. Bij het ontbijt vanmorgen hadden we ook lekker kaas en ham dus we voelden ons de koning te rijk. Gezellig met wat Duitsers gekletst, waaronder Gerhard, die ook op de fiets is.
Vervolgens begon onze rit vandaag met 10 km afremmen, echt, wat gingen we hard zonder ook maar een beetje te hoeven trappen. Daarna naar Ponferrada, een mooie stad met een prachtige tempeliersburcht en daarna naar Villafranca waar we Peter (van een paar dagen terug) en Gerhard weer tegenkwamen en lekker geluncht hebben.
Daarna nog ca 18 km naar ons hostel in Vega de Valcarce, een plaatsje net voordat de klim naar Cebreiro begint. Morgenochtend dus weer hard werken, vergelijkbaar met de klim naar Roncevalles. Maar dat is ons ook gelukt, in 3,5 uur dus we nemen daar morgen ook 3,5 uur de tijd voor en alles wat we sneller zijn is mooi meegenomen. Jammer is wel dat mijn kilometerteller op de fiets vandaag de geest gegeven heeft en die heb ik hard nodig om te zien of en wat voor vorderingen ik maak als ik aan het fietsen ben. Morgen dus maar mijn telefoon gebuiken, met de powerbank binnen handbereik, dan moet het toch goed komen. We rijden morgen door tot Sarria, alle overnachtingen liggen nu vast, incl. de overnachtingen in Santiago de Compostela, dus we hoeven ons nu nergens meer druk om te maken, alleen maar te fietsen. Komt goed!!
Zojuist heerlijk gedoucht en toen onderweg naar een terras, komen we beneden Peter weer tegen. Gezellig, nu zitten we dus met z’n drieën op een terras aan de cervesa en de vino blanco. Hoezo gaat het leven van een pelgrim niet over rozen? Proost en tot morgen!!!

Geschreven door Frank.en.Ingrid.op.reis