Vandaag was een rustig dagje, 75 km gefietst en lekker op tijd in Tours om naar de kathedraal te gaan en de stad te bekijken, voornamelijk vanaf een terrasje. We zijn hier twee jaar geleden ook geweest dus echt nieuw was de stad niet voor ons, wat ons de kans gaf om heerlijk te genieten van wat koels te drinken en mensen te kijken.
Onderweg hebben we weer mooie kasteeltjes gezien, heel veel gemaaide velden, nog meer gemaaide velden en wat leuke dorpjes.
We hebben wat inkopen gedaan onderweg in Château-Renault en daar heb ik een bidon laten staan, het dieptepunt van de dag. Toen we daar ca 10 km later achter kwamen had ik er geen zin in om terug te fietsen, dan realiseer je je pas hoe makkelijk het is als je met de auto bent. Er is in de reacties ook al diverse keren gezegd dat ik naar mijn lichaam moet luisteren, maar mijn lichaam roept ook de hele tijd dat het zich afvraagt waarom we niet gewoon die heerlijk zittende, heerlijk rijdende auto, met al die laadruimte om wat je maar wilt mee te nemen, gegaan zijn. En ik snap het wel, dat mijn lijf zich dat afvraagt. Ik probeer het uit te leggen, maar dat valt niet mee hoor. En toch blijft het leuk om te doen, het is echt een ervaring om zo veel van jezelf te vragen en het ook vol te houden, ik ben nog steeds vol vertrouwen!
Ik heb wel in Tours mijn eerste aanrijding gehad, met een klein meisje, dus ik kon niet op haar mopperen, ze schrok er zelf te erg van. Het was niet ernstig maar je merkt dat de fiets wat breder is door de tassen en daar had ze geen erg in. Alles goed gekomen en na de blauwe plek op mijn rechterbeen van het vallen gisteren en met nu ook een blauwe plek op mijn linkerbeen van het botsen matchen mijn benen leuk met mijn blauwe korte broek. Alles om er een beetje modieus uit te zien dus.
Vandaag realiseerde ik me met fietsen heel erg goed dat ik morgen niet hoef te gaan werken, terwijl de rest van de collega’s dat wel moet. Mijn sabbatical gaat dan dus echt beginnen, heerlijk gevoel hoor! Ook voor Frank werd dat duidelijk, alleen heet het bij hem geen sabbatical.
Wat ook een heel goed gevoel gaf was dat we nu het eerste boekje uitgefietst hebben. We hebben 3 boekjes bij ons met daarin de route precies aangegeven en het eerste gaat tot Tours. Dat houdt in dat we nu 775 km van de 2280 km (als we nergens om hoeven te fietsen voor hotel, winkel, omleidingen etc) gefietst hebben, dat is al een derde van het hele stuk. We hebben er doordat we af en toe wat om moeten fietsen al 815 km gefietst en dat is precies waar we vanuit gingen, we rekenen op 5 km per dag extra. Mooi op schema dus en we zien het nog steeds zitten.
Een kort verslagje vandaag omdat het anders te laat wordt, tot morgen!!

Today was a quiet day. 75 kms of cycling so we arrived in Tours early. Went to the cathedral to get our stamps and saw some of the city from behind a drink on a terrace. Also saw some attractive little castles again , lots of stubbly corn fields, more corn fields and some nice villages.
We stopped in Chateau-Renault to buy a few necessities and I left my drinking bottle!!! The low point of the day! We found out after 10 kms and understandably I didn’t fancy going back. Neither did Frank. He promised he’ll buy me a replacement. In such a situation you realise how convenient a car is. People have reacted several times by telling me I should listen to my body but my body is constantly screaming why we’re not in a comfortable car with room for everything a body might need on a journey. I understand that my body is telling me that and I try to explain but it’s hard to make it listen. Still, the trip is exciting, an experience to ask so much from yourself and also to keep going. I am still confident.
Had my first bump in Tours, with a little girl, so I couldn't very well tell her off. She was too upset. It wasn’t serious but you realise that with these bags your bike is a bit wider and she hadn’t noticed. Everything alright and after the bruise on my right leg from falling over yesterday and now a bruise on my left leg my legs match my blue shorts. The lengths you go to to be fashionable...
Today I realised while cycling that I don’t have to go back to school tomorrow whereas all my other colleagues do. My sabbitical is actually starting now: a marvellous feeling. Frank also felt it although for him it’s the eternal void of course.
What also made us feel good is the fact that we have now finished the first of three booklets with directions for our journey. These booklets contain a description of the route with maps and the first ends here, in Tours. That means that we have now covered 775 of the total 2280 kms (not counting detours to get to hotels, shops and avoiding road works), that’s a 3rd. Because of the detours we have already cycled 815 kms and that’s exactly how we plan our stages: an extra 5 kms a day. Right on schedule and we’re still going strong.
Today a slightly shorter report because we need our beauty sleep. Bis Morgen, ihr Lieben!

Geschreven door Frank.en.Ingrid.op.reis