Het is gelukt, hallelujah!!! We zijn na een geweldig ontbijt vanmorgen tegen 9 uur vertrokken uit St.Jean etc. en we waren om 12 uur bovenop de pas. Onderweg zijn we enkele keren even gestopt zodat ik in etappes de rest van mijn ontbijt kon opeten, er wat gedronken kon worden en we wat foto’s konden maken en verder is er heel constant doorgefietst, ik heb zelfs niet gelopen. Wat ben ik trots!!! En zoals ons pap al vaak zei, “men lijdt het meest van het lijden dat men vreest” , nou, dat klopt want toen ik boven was was ik lang niet zo moe als ik verwacht had. Maar ja, ons pap zei ook altijd “Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding”. Dus ik geloof hem maar niet altijd, hoop houden is nooit weg. Nu zou hij ongetwijfeld in zijn handen wrijven en zeggen “Buitengewoon!!”. En dat was het, je ziet zo ontzettend veel meer op de fiets dan wanneer je in een half uurtje met de auto naar boven gegaan was. We wilden graag een foto maken bij de grensovergang maar wat een ellende die EU en het Schengenakkoord, weer geen bord wat de grens aangaf. Ik baalde echt wel!! Maar gelukkig wel wat borden dat we in Navarre waren en dat France de andere kant op was. En even later ook een bordje om te waarschuwen voor Camino-wandelaars op de weg, hilarisch! We hebben er wel 2 gezien 😱. Op de foto zie je Frank nog in de verte. In Valcarlos zag ik de schelp op de grond voor de wandelaars, die is hier anders dan in België en Frankrijk. Ook zagen we daar de muurschildering van de pelgrim met de twee Jacobsschelpen. Hij heeft er 1 aan zijn staf en 1 op zijn jas. En wat een prachtige vergezichten, ik heb tijdens het fietsen ook echt genoten. Maar vooral ook bovenop, als je dat uitzicht ziet en je realiseert hoe hoog je geklommen bent. Er staat een monumentje bovenop de pas ter nagedachtenis aan Roeland, de trouwe paladijn van Karel de Grote, die hier gesneuveld zou zijn. Wij hebben het er beter vanaf gebracht! Er staat wat lager ook een ander monumentje (eerste foto) maar de tekst daarvan was onleesbaar.
Na de foto’s op de pas zijn we 1,5 km afgedaald naar Roncevalles waar we een mooie stempel gescoord hebben en waar we heerlijk een terrasje gepakt hebben met, welja, alweer, Ria. Hoe is het toch mogelijk, we hebben er echt niet 1 keer iets mee afgesproken. Maar was heel gezellig, meteen samen geluncht. Ik heb mijn eerste bocadillo gegeten, een broodje, met, wat een mazzel, omelet met kaas. “🎼...ja alles, alles kan een mens gelukkig maken, een zingende merel, een broodje met ei.....🎼” 😂.
We hebben nu wel afscheid van Ria genomen, wij zijn nog 16 km doorgefietst en fietsen morgen tot ca 11 km voorbij Puente la Reine en zij gaat overmorgen of maandag naar Pamplona om vandaar naar huis te gaan, elkaar treffen wordt nu verder onmogelijk. Jammer want het was steeds gezellig!
We hadden onze overnachting hier gepland eergisteren en eigenlijk is dat jammer, we hadden best nog even doorgekund aangezien we nu vooral omlaag gaan. Maar goed, nu kunnen we weer even alles uitwassen en bijkomen van de klim, de spieren zijn toch wel echt gebruikt vandaag.
Zo, dat was het, ik ga lekker even douchen, fijne avond allemaal en tot morgen 👋🏻💋.

Geschreven door Frank.en.Ingrid.op.reis