We staan er zelf versteld van hoe makkelijk sommige etappes gaan. Vandaag hebben we 62 km gefietst, met toch een paar behoorlijke klimmen erin (voor mij tenminste, Frank doet het heel wat gemakkelijker) maar we zijn om half 9 vertrokken in Belorado en al om half 1 aangekomen in Burgos. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat we de meeste tijd windkracht 3 in de rug hadden, dus dat scheelt een hoop. Ik denk dat St. Jacob ons heel gunstig gezind is en daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor.
Vanmorgen tijdens het ontbijt zagen we Joan nog even, zij was bezig om hun verblijf in het hotel met een nacht te verlengen, Leroys voeten waren er zo slecht aan toe dat ze liever een nachtje langer bleef, bovendien had ze zelf een kou te pakken. En ze zijn echt niet flauw samen, hij heeft een oogafwijking waardoor hij een blinde vlek heeft die steeds groter wordt, daarom loopt zij voorop en waarschuwt hem voor oneffenheden in de weg want die kan hij niet zien en dat heeft hem al eerder 2 gebroken armen opgeleverd door een val. Maar zij heeft enorme last van scoliose, ze heeft daarom ook 2 keer gebruik gemaakt van de mogelijkheid haar bagage met een service naar de volgende albergue te laten vervoeren. Zo dapper om dan samen zo’n tocht te maken en zo jammer als er dan een kink in de kabel komt. Maar het maakt ook dat we ons realiseren hoe goed onze route tot nu toe gaat. Het oponthoud in Dax was jammer, maar we hadden er zelf geen last van, het ging alleen maar om een fiets. We boffen gewoon enorm, het weer werkt mee en vooral de wind zijn we erg blij om en het gaat gewoon goed.
De eerste foto is van een Mariakapel die ooit in de rots is uitgehouwen, heel bijzonder. Verder heb ik diverse foto’s gemaakt van de omgeving waarin we fietsen, met name de hooibalen waren leuk voor ons en degenen die “The way” gezien hebben, in die omgeving maakte het groepje kennis met Jack from Ireland. Een foto waard dus!
We werden vanmorgen ingehaald door een groep van 13 fietsers, tegen de eerste 4 zei ik nog “Ola” maar ik zag aan hun shirts dat ze uit Nederland kwamen. Dus van de volgende paar hoorde ik dat ze uit Bladel kwamen en weer de volgende paar vertelden dat ze hun bagage met een vrachtwagen lieten vervoeren, ze reden op racefietsen dus konden dat zelf niet vervoeren. En ze gingen wel harder dan wij, maar eigenlijk deden wij het vergeleken met hen niet zo slecht, heel goed zelfs. Een heel stuk verder stonden ze te pauzeren en nodigden ons uit om ook wat te eten. Hun vrachtwagen volgt hen en zorgt voor eten en drinken onderweg. Luxe hoor, waarom hebben wij niemand die ons zo volgt? Ze zijn zaterdag in Pau begonnen en verwachten komende zaterdag in Santiago aan te komen, ze gassen in een week van het begin naar het eind. Ze vonden ons wel bikkels dat wij thuis begonnen waren! En toen we vervolgens aanfietsen moesten zij nog een band oppompen en het duurde 14 km tot ze ons weer ingehaald hadden 💪🏻. Bij aankomst in Burgos, zo’n 13 km later, stonden zij er ook omdat er eentje een elektrisch schakelsysteem heeft en de batterij op was, hij kon niet meer rijden en moest op zoek naar een batterij, lekker handig zo’n systeem. Maar leuk was dat ze even wilden checken of we geen elektrische fietsen hadden omdat we zo hard gingen 😂.
Bij de stop is de foto gemaakt, was heel gezellig met ze!
Burgos is een mooie stad, vooral de kathedraal is heel erg de moeite waard, we zijn erin geweest hoor Jan. Maar het is moeilijk om jullie er wat van te laten zien, hij was zo overdadig versierd, eigenlijk teveel om nog echt mooi te zijn op veel plaatsen. Maar zo overweldigend, zo ontzettend groot, dus ik plaats wat foto’s en als jullie meer willen zien, het is ongeveer 1835 km fietsen!
We hebben een heel mooi hotel, als je naar de foto’s kijkt. Het is ongelofelijk vergane glorie, de kraan van het bad lekt, de kraan bij het toilet zit los, er is verf van de muur, de vloerbedekking in de gang is versleten etc. maar als je dat niet ziet is het een geweldig hotel en de kamer is zo groot dat we straks gezellig tikkertje gaan doen.
We gaan dadelijk de route voor de komende dagen bekijken, waarschijnlijk durven we het zelfs al aan om de terugvlucht te gaan boeken, op maandag 17 september kunnen we een directe vlucht terug boeken en we verwachten nu dat we op donderdag 13 september aankomen in Santiago. Ongelofelijk dat we al zover zijn, we gingen uit van 6 weken met een uitloop naar 7 en nu komen we binnen 5 weken al aan. Ondertussen wel heel erg trots op onze prestatie hoor, wie had dat gedacht!
Fijne avond nog allemaal, buenos nachos 😂.

Geschreven door Frank.en.Ingrid.op.reis