Om een aantal klimmetjes te vermijden pasten we de voor vandaag voorziene route voor een deel aan. We kozen er voor om onmiddellijk langs het Canal du Centre te rijden. Langs de route zagen we sporen van de mijn- en keramiekindustrie die hier ooit floreerde. In Palinges, na 27 km, namen we terug de voorziene route en hielden we de eerste koffiestop. Vanaf dan werden het variaties op hetzelfde thema: heuveltjes op en af fietsen aan de sluizen, reigers en roofvogels spotten, wel het grootste deel van de route met regenkledij.
Digoin, de stad met als bijnaam ‘fille de Loire’ is gebouwd op een kruispunt van waterwegen: vijf rivieren en drie kanalen kruisen de stad. Indrukwekkend is het uit 1838 stammende aquaduct over de Loire, het Pont-Canal sur la Loire, met een lengte van 243 meter. Vanaf deze brug hadden we een adembenemend zicht over de Loire.
Toen we om 13.30 uur nog altijd geen droge picknickplaats hadden gevonden kozen we voor een beproefd recept ‘het buskotje’ 😊.
In Diou namen we een kijkje in de abdij van Sept-Fons, een abdij opgericht als klooster van de cisterciënzers in 1132. De naam Sept-Fons is een verwijzing naar zeven kanalen die water naar de abdij leidden. In een gesprek met één van de monniken vernamen we dat er momenteel 80 monniken wonen (11 nationaliteiten). In het winkeltje kochten we voor Christine een ‘ange gardien’.
Onze overnachtingsplek is een chambre d’hôtes op een boerderij. En opnieuw slapen we in een verbouwde paardenstal. Onze fietsvrienden Fredy en Christine komen straks naar hier overnachten. We kijken er naar uit hen terug te zien.

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis