Het was vanmorgen vreemd wakker worden. Christine nog steeds in het ziekenhuis, ontbijten met z’n drieën en dan met zijn tweeën vertrekken naar de volgende overnachtingsplek. Gelukkig konden we via Whatsapp nog even spreken met Christine. Haar te zien en te horen stelde ons gerust. Alles komt goed. We konden vertrekken.
Langs groene wegen fietsten we het grootste deel van de route droog. Af en toe brak zelfs een schuchter zonnetje door het wolkendek. Waar het Canal du Centre onder de autosnelweg liep zagen we de junitoeristen richting het zuiden razen. Wij genoten van de stilte en de traagheid. We passeerden sluizen en Romaanse kerkjes. Stoppen voor een eerste koffie deden we in Chagny. We twijfelden even om een allongé te bestellen op het terras van het met 3 Michelinsterren bekroonde restaurant ‘Lameloise’ maar kozen toch voor een sympathieke bar waar we van de uitbaatster zelfs un cadeau kregen. Een granini-balpen. Chagny is ook bekend voor zijn Copiaus-theater, een architectonisch juweel uit de 19de eeuw. Het gebouw was jammergenoeg niet geopend voor een bezoek. We fietsten verder langs de Dheune-vallei, lange tijd de vallei van de keramiek genoemd dankzij de grote kleiafzettingen in de ondergrond, richting Montceau-les-Mines. Daar verblijven we deze nacht. Een dag fietsen zonder onze vrienden voelt vreemd aan. We beslissen om na de tour de Bourgogne ook onze fietsrit te beëindigen. In drie dagen rijden we nu naar de plek waar onze auto staat. Hoe deze dagen verlopen lees je in onze blog.

Als aanvulling een fragment uit de blog van Fredy en Christine.

Vandaag een dag om de emoties van gisteren te verwerken.
Christine mocht na nog enkele check ups het ziekenhuis verlaten. Ze stelt het naar omstandigheden goed en heeft niet te veel pijn. De dokter zei haar dat ze het zeker een week rustig aan moet doen. Dat betekent meteen dat we de reis moeten onderbreken en dat we huiswaarts keren.
We gaan morgen met de trein via Beaune en Nevers naar Moulins-sur-Alliers. Om dan met een taxi tot in Tresnay te raken waar onze auto geparkeerd staat. Daarna halen we onze bagage en fietsen op en keren we in enkele etappes terug naar huis.
Dit is dan ook meteen ons laatste verslag van deze reis.
De Loire en de kastelen zullen voor een volgende keer zijn. Zoals verschillende van onze trouwe volgers opmerkten zal de Loire nog wel een tijdje stromen en worden de kastelen voorlopig nog niet opgeruimd.
Dank aan alle volgers voor de leuke en bemoedigende reacties op onze blog.
In het bijzonder dank aan Filip en Chantal die mee zorgden voor een fijne reis en vooral ons steunden en hielpen bij het ongeval.
Een laatste goede raad aan de fietsers onder ons: draag die helm! Dank zij haar helm heeft Christine geen zwaardere blessure opgelopen!

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis