Om een stevige beginklim te vermijden en mijn rug te sparen (dankjewel Fredy) kozen we voor een alternatieve beginroute en fietsten we terug richting de Saône in Tournus. De weergoden waren ons de eerste kilometers niet gunstig gestemd. Het werd een voormiddag van kledijwissels; regenkledij, t-shirts en fietstruien werden aan- en uitgetrokken. We lieten het niet aan ons hart komen en genoten van het fietsen langs het water met af en toe een korte stop. Het eerste koffietje liet vandaag extra lang op zich wachten. Pas in Mâcon, de stad van de geprezen dichter Alphonse de Lamartine, werd ons wachten beloond. We hadden dan al zo’n 42 km gefietst. In brasserie ‘Les copains d’abord’ dronken we onder een stralende zon onze cafē allongē. We hadden dan al gepicknickt en een ritje gemaakt langs het Musée des Ursulines, daar vonden de dames het leuk om op één van de kunstwerken te gaan zitten, de oude kathedraal Saint-Vincent en de kathedraal Saint-Pierre. Deze neo-romaanse kerk met een gevel van drie verdiepingen schitterde in het zonlicht.
Van Mâcon ging het richting Cluny. Het reliëfgrafiekje van RouteYou voorspelde ons een stevige klim net voor Cluny. Een bergpas, de Col du Bois Clair. Eerst passeerden we nog het Kasteel van Berzé. Via een infobord kregen we echter te zien dat we de bergpas toch konden vermijden via een tunnel. Oef. Het fietsen door de 1,6 km lange tunnel was een bijzondere ervaring. Maar dit toch liever dan een beklimming.

https://youtube.com/shorts/TI99iyjlnso?feature=shared

Toch werden we na de tunnel niet beloond met een afdaling tot Cluny. Neen, wat volgde was toch nog een stevige kuitenbijter. In Cluny beloonden we onszelf met een verfrissend drankje en een gebakje. Tijd voor een uitgebreid bezoek aan de voormalige abdij hadden we niet. We maakten een paar foto’s van de abdijkerk in het besef dat de plek waar we ons bevonden ooit een plek was met een grote invloed op het religieuze, politieke en artistieke leven in West-Europa.
Onze chambre d’hôte is terug een hele mooie plek, straks mogen we aanschuiven voor een table d’hôte. Terug een mooie dag.

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis