Na weer een heerlijk ontbijt in B&B Das Blaues Haus reden we via het haventje van Glückstadt naar de Elbe. Het weer was prachtig. Al snel kwamen we aan de Krückau, een zijrivier van de Elbe, alleen bevaarbaar voor pleziervaart. De schapen waren weer in grote getale aanwezig op de dijken en daarbij horen natuurlijk ook de vele hekjes die door de mannen galant werden opengedaan. Tussen de zijrivieren Krückau en Pinnau fietsten we door een beschermd natuurgebied met zoetwaterwadden, rietvelden en kruidachtige weiden. Een onfortuinlijke wielertoerist met lekke tube kreeg hulp van onze mannen, maar de tube was te erg beschadigd en kon niet geplakt worden, een andere renner die passeerde offerde zijn reservetube op. Iedereen blij!
Indrukwekkend was de Elbekreuzung, een elektriciteitsoverspanning van 4 bovenleidingmasten (de overspanning is 1140m lang en de masten zijn 189 m hoog).
Nabij Haseldorf waar je veel boomgaarden vindt, hielden we een koffiestop bij het haventje en kochten we een gezond tussendoortje: verse abrikozen en heerlijke kersen (Elbkirschen). We waren goed op schema want we moesten in Wedel de veerboot nemen om 12u40. We bedisselden dat we gerust eerst nog konden picknicken maar… aan het veer aangekomen lazen we dat door technische problemen het veer niet werkte: een nachtmerrie voor ons. Voorbijgangers gaven de tip om het veer 8 km verder te nemen, een nieuwe route werd uitgestippeld, dit betekende wel een ommetje van 16 km. Terwijl ik toch maar een foto van de veerpont Wesel ging nemen hoorden de mannen dat er toch een veerboot in aantocht was . Ik hoorde hetzelfde bericht op de steiger : hectische toestand, ik snel lopend naar mijn fiets, de anderen mét fiets naar de boot, maar we hebben het gehaald! We hadden nog geluk bij een ongeluk want deze boot maakte voor ons en nog enkele anderen een tussenstop en bracht ons naar Lühe waar we onze tocht konden verder zetten.
Zo kwamen we in Das Alte Land, het grootste aangesloten fruitteeltgebied in Centraal Europa. Altes Land komt van Olland. Nederlandse kolonisten, polderden dit moerasachtig gebied in. Priester Hendrik is de stichter van dit gebied. De dorpen werden in Nederlandse stijl gebouwd: lintdorpen met de landbouwgrond direct achter de huizen. Je waant je bijna in Nederland.
Picknicken deden we aan een klein haventje, het was er bloedheet.
In Steinkirchen dronken we een heerlijke cappuccino op het terras bij de bakker, de kleurrijke fleece dekentjes deden ons nog meer zweten. We namen nog een kijkje in de St Martini en Nicolaikerk waar we het orgel, gebouwd tussen 1685 en 1687 door Arp Schnitger, het mooist vonden.
In Harsefeld kwamen we terecht in een zeepkistenrace, we bewonderden de mooie voertuigen maar reden toch maar snel verder door de prachtige bossen waar zelfs vuursalamanders leven.
Ahlerstedt is het dorp waar dit team voor de laatste maal “samen” zal overnachten, morgen hebben we verschillende bestemmingen. Onze fietsen slapen weer eens in de feestzaal. 😅

Verstuurd vanaf mijn iPad

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis