Vertrekken onder een stralende zon, ‘slechts’ 51 km voor de boeg, een ritprofiel dat een duidelijk dalende lijn vertoont. Zo hebben we het ook eens graag. De eerste tien kilometer was het fijn rijden in het groen op de historische Ochsenweg. Tot plots mijn voorband een sissend geluid begon te maken. Ik dacht dat ik een takje meesleepte maar neen ik had een lekke band. Al vlug vonden we de oorzaak, een klein stukje glas had zich genesteld tussen de groeven van de buitenband. Maar als de nood groot is Fredy nabij. Niet panikeren maar handelen was zijn boodschap. Het wiel werd uit het kader gehaald, de reserveband geplaatst en in een mum van tijd was de klus geklaard. Als het al zweet kostte was het van de warmte. Christine wuifde Fredy koelte toe en hield ook zo de vervelende vliegen weg. Tijd voor een koffietje dus. We reden door Hadenfeld waar het centrum van het dorp een vijver is. Vroeger was dit de drinkbak voor het vee dat over de weg getransporteerd werd. Ons viel op dat in de kleine, mooie dorpjes die we doorfietsten heel wat boerderijen te koop staan. Ook hier staat de landbouw onder druk. In Mehlbek trok een zwemvijver onze aandacht. We hoopten een duikje te kunnen nemen maar de ‘badmeister’ stond het ons niet toe alhoewel hij wel lustig baantjes aan het trekken was. Een plek om koffie te drinken vonden we uiteindelijk aan een groot winkelcomplex. Een gelegenheid om onze ‘fietsenmaker’ en zijn team te trakteren op een stuk ‘strudeltorte’. In Heiligenstedten reden we over een basculebrug. Deze werd ooit geplaatst zodat de inwoners uit de aan de overkant gelegen gemeenten gemakkelijker naar de kerkdiensten zouden kunnen komen. Een picknickplaats met wat schaduw vinden was ook vandaag niet eenvoudig. We passeerden wel een mooi ingericht bushokje maar het lag pal in de zon. Jammer. Op een oorlogsgedenkplaats vonden we een bank in de schaduw. De bank in de zon gebruikten we als droogplek voor de was. Langs de bochtige dijk van de Stör zagen we heel wat typische huizen met strooien dak. Op de dijk zagen we het Störsperrwerk, in de verte de kerncentrale van Brokdorf. 23 dagen geleden stonden we hier ook. De tijd is voorbij gevlogen. Toen we in Glückstadt aankwamen was er net een optocht van de kinderen van de lagere scholen begeleid door verschillende muziekkorpsen. Zo viert men hier het einde van het schooljaar. Een fijne manier van afscheid nemen. Een filmpje van de optocht: https://youtu.be/9WJQ471Ws-A
In Glückstadt trakteren we onszelf nog op een ijsje. Een verkwikkende afkoeling.
De plek waar we overnachten is ons bekend. Straks organiseren we hier zelf een spaghettiavond.

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis